domitor , ōris, m. (domo), der Bezähmer, ... ... Bezähmer, salis et aceti suci domitores rerum, die alles zerstören, Plin. 33, 62: infinitae ... ... Macht sich bezähmt u. zügelt, Plin. pan. 56, 9: curarum domitor somnus, Sorgenbrecher, Sen. Agam. 76.
... et angor, cura et angor animi mei), 1) im allg.: domitor curarum (v. Schlaf), Sen. poët.: curarum milia, Prop. – expers curae od. omnis ... ... angore animus, Cic.: animus liber sensibus et curis od. omni impeditione curarum (zB. per somnum ...
bändigen , domare (zähmen, bezähmen, eig. ... ... . – Bändigen , das, domitus; domitura. – Bändiger , domitor (eig. u. übtr., z. B. equi, curarum). – Bändigerin , domitrix. – Bändigung , die, s. ...