dignus , a, um, Adi. m. Compar. ... ... tibi omnes id, quod es dignus, duint, Ter.: si exoptem quantum dignus, tantum dent (di tibi ... ... 96. p. 87 u. 267): puer cantari dignus, Verg.: dignus alter eligi, alter eligere, Plin. pan.: sed ...
Nodīnus , ī, m., ein kleiner Fluß bei Rom, als Flußgott bei Cic. de nat. deor. 3, 52.
Rudīnus , a, um, s. Rudiae.
1. in-dignus , a, um, unwürdig, ... ... tuearis, Liv. – aktiv, at tu indignus, qui faceres (contumeliam), unbefugt, Ter. – η) m ... ... u. zu Hor. sat. 2, 2, 103), divitias quivis, quamvis indignus, habere potest, Cic.: ...
nūndinus , a, um (eig. nouendinus = novendinus, v. novem u. dies), zu neun Tagen gehörig, subst., I) Nūndina , ae, f. (sc. dea), die Göttin und Vorsteherin der Reinigung, ...
nardinus , a, um (νάρδινος), I) von Narden gemacht, unguentum, Plin. 13, 15: oleum, Plin. Val. 3, 5. fol. 309, b. – subst., nardinum, ī, n., a ...
haedīnus (aedīnus), a, um (haedus), von jungen Ziegenböcken, coagulum, Varro: pelliculae, Cic.: pelles, Sen. u. Val. Max.: glandulae, Apic.: caro, Cael. Aur. – subst. haedīna (aedīna), ae, f., ...
Acidīnus , ī, m., röm. Beiname in der gens Manlia, Cic. de or. 2, 260. Corp. inscr. Lat. 14, 4269: Plur. bei Cic. ad Att. 4, 3, 3 (vgl. Catilina).
cnīdinus , a, um (κνίδινος), von Meernesseln, Meernessel-, Plin. 15, 30.
rhodinus , a, um (ῥόδινος), aus Rosen, Rosen-, unguentum, Plin.: oleum, Plin.
2. in-dignus , a, um (indignor), unwillig, Itin. Alex. 5 (12).
Ligdinus , s. lygdinos.
con-dīgnus , a, um, ganz würdig, ganz entsprechend, donum, Plaut. ... ... condignum, Gell. 3, 7, 1. – m. Genet., providentiae divinae condignus exitus, Apul. met. 10, 12. – m. Dat., condigna ...
per-dignus , a, um, sehr würdig, tuā amicitiā homo, Cic. ep. 13, 6, 4.
līvidinus , a, um (lividus), blau schillernd, vibices, Apul. met. 9, 12.
perendinus , a, um (perendie), übermorgig, übermorgend, dies, Cic.: perendino die, übermorgen, Caes.: in perendinum, auf übermorgen, Plaut.: diem perendini (= perendinum) angeführt bei Gell. 10, 24, 9.
hirundinus , a, um (hirundo), zu den Schwalben gehörig, Schwalben-, fimus, Plin. Val. 2, 23.
smaragdinus , a, um (σμαράγδινος), smaragden, lapis, Vulg. Esther 1, 6: emplastrum, wegen der grünen Farbe so genannt, Cels. 6, 19, 4: prata, Prud. psych. 862 ...
trinūndinus , a, am (tres u. nundinae), zu drei Wochenmärkten gehörig, trinundino die, Rutil. bei Macr. sat. 1, 16, 34. – Abl. trinūndinō adv., an drei Wochenmärkten, Macr. sat. 2, ...
leopardīnus , a, um (leopardus), vom Leoparden, Leoparden-, pellis, Edict. Diocl. 8, 39: adeps, Marc. Emp. 28 extr.
Buchempfehlung
Anders als in seinen früheren, naturalistischen Stücken, widmet sich Schnitzler in seinem einsamen Weg dem sozialpsychologischen Problem menschlicher Kommunikation. Die Schicksale der Familie des Kunstprofessors Wegrat, des alten Malers Julian Fichtner und des sterbenskranken Dichters Stephan von Sala sind in Wien um 1900 tragisch miteinander verwoben und enden schließlich alle in der Einsamkeit.
70 Seiten, 4.80 Euro