Lehren , das, institutio. eruditio (Unterweisung, er. in ... ... – od. durch docere, z.B. im Lehren sehr geschickt, instituendo docendoque peritissimus: durch L. lernen wir, homines dum docent discunt.
Dozent , qui docet; doctor. – Ruf u. Ansehen als D. erlangen, ad famam dignitatemque docendo pervenire. – Dozentenruf haben , ad famam docendo pervenisse. – Dozententon , in den D. geraten, ad ...
Lehrfach , disciplina. – Ist es = Lehramt, s. d. – im L., in docendo. – lehrfähig , a) fähig zum Lehren: aptus ad docendum. – b) gelehrig: docilis. – Lehrfähigkeit , a) = Lehrgeschicklichkeit, ...
Lehrerruf; z.B. sich einen L. erwerben, ad famam dignitatemque docendo pervenire.
Notabilität; z.B. ein gewisser Grammatiker, eine N. im Lehrfache, grammaticus quidam primae in docendo celebritatis. – Notabilitäten, honestates (Leute von Ehre u. Ansehen); dignitates (Leute von Stand u. Würden): literarische N., antistites bonarum artium.
vaco , āvī, ātum, āre (vgl. vacuus), leer ... ... spectandum libellis legendis ac rescribendis, Suet.: v. non discendo tantum iuri, sed etiam docendo, Quint. – m. ad u. Akk., non vaco ad ...
tantus , a, um ( von tam, wie quantus ... ... tanta hominum milia, Lact.: nec tamen tantos inveniunt verba discipulos, quantos Christiani factis docendo, Tert.; vgl. Hildebr. Apul. met. 7, 9. p. ...
cōn-sūmo , sūmpsī, sūmptum, ere, I) verwendend, verbrauchend ... ... Sil. – m. Ang. wobei? durch Abl., quantum docendo (beim Vortrag) consumitur, tantum ex ultimo prorogetur, Quint. 10, 7 ...
e-dissero , seruī, sertum, ere, ausführlich erörtern, -verhandeln ... ... est edisseri a nobis, quae finis funestae familiae fiat, Cic.: absol., in docendo edisserendoque subtilior, Cic. Brut. 65: in hoc interpretandi explanandi edisserendi genere mirabilis ...
dozieren , a) = lehren, w. s. – b) einen ... ... docendi causā: durch D. Ruf u. Ansehen erlangen, ad famam dignitatemque docendo pervenire: ins D. geraten, ad praecipiendi rationem delabi.
cōn-sequor , secūtus sum, sequī, beifolgen, d.i. ... ... quae si consequi potuimus, ut etc., Cels. 3, 19: non consecutus esset docendo, ut etc., Quint. 8, 3, 3: hic Cicero consequitur, ne ...
sollicitē , Adv. (sollicitus), I) bekümmert, ängstlich, Sen. u. Sil. – II) sorgfältig, angelegentlich, soll. providere ... ... Plin. ep.: urbis annonaeque curam sollicitissime semper egit, Suet.: sollicitissime carendum est in docendo superbiae vitium, Augustin.
celebritās , ātis, f. (celeber), a) der zahlreiche ... ... causam celebritatis et nominis habere, eines gefeierten Namens, Cic.: grammaticus primae in docendo celebritatis, Gell.: Rhodus insula antiquissimae celebritatis, Gell.