pandūra , ae, f. (πανδοῦρα), ein dreisaitiges musikalisches Instrument, Varro LL. 8, 61 (neben psalterium). Mart. Cap. 9. § 906 u. § 924: Nbf. pandūrium , iī, n ...
dreieckig , trigonus (τρίγωνος), rein lat. triangulus (dreiwinklig). – triquetrus (dreiseitig).
trilaterus , a, um (tres u. latus), dreiseitig, trigonum, Censor. fr. 7, 2: forma, Gromat. vet. 105, 16: figura, ibid. 378, 6 u. 14.
trichordis , e (τρίχορδος), dreisaitig, Sidon. epist. 5, 5, 3. Cassiod. de anim. 5.
dreidrähtig , trilix. – Dreieck , trigonum (τρί-γωνον), rein lat. triangulum (als dreiwinklige Figur). – figura triquetra (als dreiseitige Figur).
Dreischritt , tripudium. – dreischrittiger Siegestanz , triumphus. – dreischuhig , tripedalis; trium pedum. – dreiseitig , tribus lateribus. – triquetrus (dreieckig).
πρίσμα , τό , das Gesägte, Sägespäne, Theophr.; als Streu gebraucht, Lucill . 24 (XI, 207). – Ein stereometrischer Körper, das Prisma, dreiseitige Säule, Euclid .
τρί-χορδος , dreisaitig, von, mit drei Saiten, βάρβιτος , Anaxil . bei Ath . IV, 183 b; τὸ τρίχορδον , ein mit drei Saiten bezogenes Tonwerkzeug, Plut .
τρί-πλευρος , von, mit drei Seiten, dreiseitig, Sp .