... folg. indir. Fragesatz, neque necesse est edisseri a nobis, quae finis funestae familiae fiat, Cic.: absol., in docendo edisserendoque subtilior, Cic. Brut. 65: in hoc interpretandi explanandi edisserendi genere mirabilis, ibid. 146: qui scripturas edisserendo pertractant, Augustin. epist. 82, 34.
ēdisserto , āvī, ātum, āre (Intens. v. edissero), ausführlich erörtern, -besprechen, ... ... Fest. u. Spät.: m. folg. Fragesatz, quid fit denique edisserta, Plaut.: absol., neque aggrediar narrare, quae edissertando minora vero faciam, Liv. 22, 64, 8.
pedisequus (altlat. pedisecus), a, um (*peda = griech. ... ... nachfolgend, subst., pedisequus, ī, m. u. pedisequa, ae, f. ( ... ... iuris scientiam eloquentiae tamquam ancillulam pedisequamque adiunxisti, Cic.: divitiae, quae virtutis pedisequae sint, Cornif. rhet. ...
ēdissertio , ōnis, f. (edissero), die ausführliche Erörterung, Besprechung, Hieron. in Matth. 21, 6 sq.
ēdissertātor , ōris, m. (edisserto), der ausführliche Erörterer, Besprecher, Auson. lud. sept. sap. (XX) prol. 51. p. 105 Schenkl.
ēdissertātio , ōnis, f. (edisserto), die ausführliche Erörterung, Besprechung, Plin. 10, 190.
an-noto (ad-noto), āvī, ātum, āre, I) ... ... schriftlich aufzeichnen, verzeichnen, anmerken, ut annotaret quid et quando et cui dedisset, Col.: de quibus in orthographia pauca annotabo, Quint.: quod eius meminisse potui ...
resideo , sēdī, sessum, ēre (re u. sedeo), ... ... corvus arbore residens, Phaedr.: in equo, Ov.: equo, Sil.: patriis in terris resedisse, Tac.: in re publica, Cic.: cum pater suus plerisque honoratis assurgeret ...
effugium , iī, n. (effugio), das Entfliehen, ... ... Ausgang zur Flucht, si effugium patuisset in publicum, Liv.: effugia insedisse (v. Soldaten), Tac.: vides iugulum tuum, guttur tuum, cor tuum ...
1. labellum , ī, n. (Demin. v. 1. ... ... purpurea, Ov.: rosea, Catull.: Platoni cum in cunis parvulo dormienti apes in labellis consedissent, Cic.: ubi (amans) labra ad labella adiungit, Plaut.: labra ab labellis ...
amb-adedo , ēdī, ere, um u. um anessen ... ... (aber nur Konjunktur, wogegen G. Götz u.A. Spengel das handschr. ambedisse u. ambederit aufrecht erhalten haben wollen).
ancillula , ae, f. (Demin. v. ancilla), die junge Magd, -Dienerin, -Sklavin, Komik., Liv., Sen. rhet. ... ... – praesto esse virtutes ut ancillulas, Cic.: idcirco istam iuris scientiam tamquam ancillulam pedisequamque adiunxisti, Cic.
ambulātus , ūs, m. (ambulo), das Gehen, das Vermögen zu gehen, Christus scitur ambulatum dedisse contractis, Arnob. 1, 48.
prōsecūtio , ōnis, f. (prosequor), I) eig., die ... ... übtr.: 1) der ehrende Nachruf, quā prosecutione simplicitatem eius edisseram, Ambros. de exc. fratr. Sat. 1. § 51. – 2) ...
pulvisculus , ī, m. (Demin. v. pulvis), ... ... den die Mathematiker ihre Figuren zeichneten (s. pulvis), si abaco et pulvisculo te dedisses, der Geometrie, Mathematik, Apul.: Plur., pulvisculi flabiles, Arnob. ...
verbrüdern, sich , mit jmd., alcis fratrem fieri (in eng ... ... Bed.). – mit jmd. verbrüdert sein, alcis fratrem esse; alcis amicitiae se dedisse (in weit. Bed.). – Verbrüderung , als Genossenschaft, sodalitas.
... traf das Los der v., Tac.: daturos quod Lars Tolumnius dedisset responderi iussit. Liv. e) einen Stoff spenden, liefern ... ... 11, 21: materiam omnem sermonem eorum, qui de te detrahere vellent, Statium dedisse, Cic. ad Q. fr. 1, 2 ...
... munia, Tac. – b) v. lebl. Subjj.: cum res redissent, die Geschäfte (nach den Ferien) wieder ... ... , 5, 6. – Regelmäßig synk. Perf.-Formen, redisti, redisset, redisse; bei Dichtern auch redit, zB. Ter. Phorm. ...
... in solo (auf der Erde s., von leb. Wesen); resedisse (sich gesetzt haben als Bodensatz, v. Dingen). – in etwas ... ... ., ad pedes alcis sedere: jmdm. zur Rechten s., dextrā alqm assedisse: still s., sedere (sitzen und ...
... einsinken, 1) im allg.: a) eig.: si montes resedissent, Cic.: his, quae eminebant, paulatim in se residentibus, Sen.: ... ... legen, ruhig werden, ablassen, mens resedit, Caes.: cum tumor animi resedisset, Cic.: ira, terror resedit, Liv.: lien aegri residit ...
Buchempfehlung
Inspiriert von den Kupferstichen von Jacques Callot schreibt E. T. A. Hoffmann die Geschichte des wenig talentierten Schauspielers Giglio der die seltsame Prinzessin Brambilla zu lieben glaubt.
110 Seiten, 4.40 Euro
Buchempfehlung
Im nach dem Wiener Kongress neugeordneten Europa entsteht seit 1815 große Literatur der Sehnsucht und der Melancholie. Die Schattenseiten der menschlichen Seele, Leidenschaft und die Hinwendung zum Religiösen sind die Themen der Spätromantik. Michael Holzinger hat elf große Erzählungen dieser Zeit zu diesem Leseband zusammengefasst.
430 Seiten, 19.80 Euro