2. formīdo , inis, f. (griech. μορμώ, ... ... divom, Lucr.: religio et ex ea formido quaedam incussa est, Curt.: templum patriā formidine cultum, Sil.: ... ... Corp. inscr. Lat. 13, 5708 = Bruns fontes p. 275): formido furum aviumque, v. Priapus, ...
1. formīdo , āvī, ātum, āre (2. formido), I) intr. ... ... et intus paveo et foris formido, Plaut.: auro (für das G.) formidat Euclio, Plaut.: neque ... ... , Plaut. Pseud. 316: ad haec ego naribus uti formido, Hor. ep. 1, 19, 45: has (delicias), quibus ...
re-formīdo , āvī, ātum, āre, vor etwas zurückscheuen, zurückbeben, a) v. Pers.: α) m. Acc.: alqm, Cic.: bellum, Cic. – β) m. Infin. Act.: dicere reformidat animus (das Gefühl sträubt ...
af-formīdo (ad-formīdo), āre, zur Furcht geneigt sein, bange werden, magis adformido, ne etc., Plaut. Bacch. 1078.
formīdolōsē (formīdulōsē), Adv. (formidolosus), I) mit Grausen, Compar. formidolosius, Cato orat. 1. fr. 27. – II) grausenhaft, grausig, furchtbar, Cic. u.a.
prae-formīdo , (āvī), ātum, āre, vorher fürchten = vor etw. zurückschrecken, Quint. 4, 5, 5. Sil. 3, 608.
formīdolōsus (formīdulōsus), a, um (2. formido), I) neutr. ... ... , Sen.: boves ad ingredienda flumina aut pontes formidolosi, Col. – m. folg. Genet., formidolosior hostium, ... ... grausig, furchtbar, Cic., Sall. u.a.: bellum formidolosissimum, Cic.
formīdolōsitās (formīdulōsitās), ātis, f. (formidolosus), die Grausenhaftigkeit, Eugipp. thesaur. 23. – / Ps. Cypr. de laud. martyr. 10. p. 33, 14 H. jetzt formido: stas.
per-formīdolōsus , a, um, sehr furchtsam, Aur. Vict. de Caes. 4, 9.
... (schrecklich, z.B. sonus, clamor). – horribilis. formidolosus (Schauder-, Grausenerregend, z.B. horribilemspeciem [Anblick] praebere: u. form. bellum: u. id erat formidolosissimum hosti). – trux (schrecklich anzusehen od. anzuhören, z.B. ...
animōsus , a, um, Adi. m. Compar. (animus), ... ... , im üblen Sinne hitzig, ungestüm (Ggstz. timidus, formidolosus), I) im allg.: vir animosus, Naev. com. fr.: fortis ...
Scheuche , formīdo.
vergeblich , I) Adj.: cassus (leer = ohne Wirkung u. Nutzen, z.B. labores: u. vota: u. formido). – inanis (leer, ohne Gehalt = an sich nutzlos, z.B. ...
Vogelschau , auspicium. – die V. anstellen, auspicari; auspicium ... ... Anstellung der V., auspicato. Vogelschauer , auspex. – Vogelscheuche , formīdo. – Vogelstellen , -steller , s. Vogelfang, -fänger.
formīdātor , ōris, m. (1. formido), einer, der Abscheu empfindet, mali (Ggstz. amator boni), Augustin. serm. 23, 18.
formīdātio , ōnis, f. (formido), das Furchtempfinden = δειλία, Gloss. II, 267, 11.
formīdāmen , inis, n. (1. formido), das Schreckbild, bustorum formidamina, Apul. apol. 64.
Schreckbild , formīdo. – forma terribilis visenti (eine für den Sehenden schreckliche Gestalt). – ein Sch. der Kinder sein, timeri ab infantibus; metum incutere pueris: jmdm. Schreckbilder vormalen, vorhalten, alci formidines opponere.
formīdābilis , e (formido, āre), grausig, fürchterlich, lumen (Auge), Ov.: sonus aliquis, Gell.: aspectus, Gell.: genus armorum, Amm.: dolores et metus, per se formidabiles res, Sen. ep. 123, 15; vgl. ep. 104, ...
reformīdātio , ōnis, f. (reformido), das Zurückscheuen, Zurückbeben, Cic. part. or. 11.
Buchempfehlung
Das 1900 entstandene Schauspiel zeichnet das Leben der drei Schwestern Olga, Mascha und Irina nach, die nach dem Tode des Vaters gemeinsam mit ihrem Bruder Andrej in der russischen Provinz leben. Natascha, die Frau Andrejs, drängt die Schwestern nach und nach aus dem eigenen Hause.
64 Seiten, 4.80 Euro