1. fortūnātus , a, um, PAdi. (v. fortuno), ... ... homo, Cic.: o fortunate! Komik.: res publica, Cic.: quod bonum atque fortunatum sit, Plaut.: nihil nobis fortunatius, Cic.: fortunatissimus habetur, Cic.: fortunatorum insulae ...
bonus (arch. duonus, s. S. 852), ... ... Ter. Andr. 204. – u. die Eingangsformeln: quod bonum faustum felix fortunatumque sit, Cic.: quod bonum atque fortunatum sit, Plaut.: quod bonum faustumque sit tibi domuique tuae, Caesar Auguste, Suet ...
Gott , deus (im allg.). – divinum illud (jenes ... ... mihi (tibi, nobis, vobis) deusnutum numenque suum; quod bonum, faustum, felix fortunatumque sit! quod bene vertat! (als wünschende Eingangsformel). – wenn od ...
Glück , fortuna (das Glück, der Glücksfall. den das Ungefähr ... ... alci afferre (von einer Sache); alqm felicem od. beatum reddere. alqm fortunatum facere (jmd. glücklich machen, von einer Pers.): sein G. versuchen, ...
1. fēlīx , īcis (zu einer Wurzel *dhē-, fruchtbar ... ... sis felix tuis! Verg.: dah. die Formel quod bonum, faustum, felix fortunatumque sit! d.i. in Gottes Namen! Cic.; vgl. Plaut. ...
1. Pēgasus u. Pēgasos , ī, m. (Π ... ... . 4, 786 (wo Akk. -on). – appellat., o hominem fortunatum, qui eiusmodi nuntios seu potius Pegasos habeat! geflügelte, rasche Boten, Cic ...
glücklich , felix (glücklich, sowohl Glück bringend, wie Tag, ... ... – ein g. Wurf, s. Glückswurf. – g. sein, felicem (fortunatum etc.) esse; übrig. s. »Glück haben« unter »Glück«: ebenso ...
Wohlstand , I) guter Zustand: res secundae od. prosperae ... ... : jmds. W. befördern, alqm augere: sich im W. befinden, fortunatum oder opulentum esse; florere opibus et copiis (v. einem Lande etc ...