1. pūritās , ātis, f. (purus), die ... ... 17, 21: morum, Hieron. epist. 3. § 3: simplicitas ingenii puritasque vivendi, reiner (keuscher) Lebenswandel, Capit. Ver. 3, 7: quid ego huic puritati dignum rependo, Symm. epist. 3, 29. ...
2. pūritās , ātis, f. (pus), die Eiterung, Cael. Aur. de morb. chron. 5, 4, 135.
pūritia , ae, f. (purus), die Reinlichkeit, Varro sat. Men. 420.
pūriter , Adv., s. pūrē.
pueritia , ae, f. (puer), I) das ... ... , die Kindheit, Jugend, pueritiae adulescentia obrepit, Cic.: in pueritia, Cic.: a pueritia, Cic.: extremā pueritiā, Sall. fr.: vixdum pueritiam egressus, Fronto. – übtr., v ...
pueritās , ātis, f. (puer), die Kindheit, übtr., vitii, Tert. ad nat. 2, 9.
impūritās , ātis, f. (impurus), die moral. Unflätigkeit, Capit. Macrin. 7, 8. Vulg. Levit. 5, 3: Plur., Cic. Phil. 2, 6. Ambros. de off. 1, 28, 136. Salv. de gub. ...
impūritia , ae, f. (impurus), die moral. Unflätigkeit, im Plur. b. Plaut. Pers. 411.
pueritiēs , ēī, f. = pueritia, Auson. prof. 11, 13. p. 63 Schenkl.
purpurītes , ae, m. = porphyrites (w. s.), Isid. orig. 16, 5, 5 Ar. (Otto porphyritis).
purpurīticus , a, um, s. porphyrēticus.
πυρίτης , ὁ , fem . πυρῖτις , vom Feuer; πυρίτης τὴν τέχνην , Luc. Iov. Conf ... ... – λίϑος , Feuerstein, auch Kupferkies, Schwefelkies, Diosc .; auch ἡ πυρῖτις , was bei Nic. Th . 683 ...
Knabenalter , aetas puerilis; pueritia; anni pueriles; puerilitas. – ins K. treten, puerum esse coepisse: aus dem K. heraustreten, ex pueris excedere; pueritiam od. annos puerilitatis egredi: v. jungen Römern auch togam praetextam ...
adulēscentia , ae, f. (adulescens), I) das ... ... das Jünglingsalter, ineuntis adulescentiae vitia, Nep.: citius adulescentiae senectus quam pueritiae obrepit, Cic.: infantiam amisimus, deinde pueritiam, deinde adulescentiam, Sen.: ineunte adulescentiā, Cic.: ab adulescentia, a prima adulescentia ...
Knabenstimme , vox puerilis. – Knabenstreiche , *errata pueritiae. – K. begehen, *facere quae pueritia fert. – Knabentracht , puerilis habitus. – K. anlegen, um sein Geschlecht zu verheimlichen (von einer Frauensperson), pro femina simulare ...
... caste deos venerari, Cic., sacrificare (v. Matronen), Liv. – puriter vitam agere, Catull. – b) sprachlich rein, pure ... ... – 2) insbes.: a) rein, ungeschminkt, natürlich, cuimodi fuerit pugnā decertatum... purissime atque illustrissime descripsit, Gell. ...
āreo , uī, ēre, (viell. verw. mit dem altind. ... ... Staub), I) trocken, dürr sein, ubi (tracta) arebunt, componito puriter, Cato: aret ager, herba, Verg.: siccis humus aret arenis, Ov.: ...
ē-lavo , lāvī, lautum od. lōtum, āre, auswaschen, abwaschen, rein waschen, cum fuerit oliva elota, Col. 12, 52, 21: plumbum elotum (μόλιβδος πεπλυμένος), Cels. 5, 18. p. ...
Buchempfehlung
Die schöne Böhmin Bozena steht als Magd in den Diensten eines wohlhabenden Weinhändlers und kümmert sich um dessen Tochter Rosa. Eine kleine Verfehlung hat tragische Folgen, die Bozena erhobenen Hauptes trägt.
162 Seiten, 9.80 Euro