mictōrius , a, um (mingo) = ούρητιάω, das Harnen befördernd, harntreibend, herba (v. Anis), Isid. orig. 17, 11, 6: medicamenta mictoria u. subst. bl. mictoria, Cael. Aur. de morb. acut. 3, 8 ...
mictuālis , e (mingo), zum Harnen gehörig, Harn-, via, Harnröhre, Cael. Aur.: virtus, Harn treibende Eigenschaft, Ps. Apul. herb.: medicamenta (griech. διουρητικά), harntreibende Mittel, Cael. Aur.