ōtiōsus , a, um (otium), reich an Muße, ... ... . occupatae), Plin. ep.: fons vel rivus huc convenit otiosus, in aller Gemächlichkeit, Pallad, 1 ... ... , Cic. u.a.: numquam se minus otiosum esse quam cum otiosus (esset), Cic.: otiosa Neapolis, mußereich, Hor.: Plur. subst ...
1. occupātus , a, um, PAdi. ( ... ... durch Geschäfte (durch andere Dinge) in Anspruch genommen, beschäftigt (Ggstz. otiosus u. nachaugust. vacuus), homo occupatus, Sen.: homines occupati, Plaut.: homo vehementer occupatus, Cic.: occupata est, sie hat zu tun, Plaut. ...
Privatleute , homines privati, auch bl. privati. – ... ... ii qui ad rem publicam se contule. runt). – Privatmann , homo privatus. – homo, qui suum negotium gerit otiosus (Ggstz. qui ad rem publicam se contulit).
... = ruhig, fromm, z. B. homo: u. oratio). – placido ingenio (ruhiger Natur, v. ... ... verb. sedate placideque; remisse. – b) im üblen Sinne: otiosus (teilnahmlos, z. B. orator). – remissus (nachgelassen, schlaff ...
... halber betreibt). – qui suum negotium gerit otiosus (der ohne Staatsgeschäfte seine eigenen Geschäfte betreibt). – negotiator. negotiis ... ... guter G., negotii sui bene gerens; ein vielbeschäftigter G., homo occupatus. – Geschäftsreise , * iter obeundi negotii causā susceptum. ...
... (als pars pro toto) für homo od. st. des bl. pronom. pers., wenn von den ... ... seelenkrank = liebekrank, Enn. fr., wie animus aegrotus, Ter.: otiosus ab animo, sorgenlos, Ter.: uno animo, einmütig, Liv.: ...
... Pers., voller Tätigkeit, tätig, arbeitsam, homo, Cic.: bos laboriosissimus socius in agricultura, Colum ... ... (griech. πολύτλας), a) v. Pers. (Ggstz. otiosus), vos laboriosos existiment, quibus otiosis ne in communi quidem otio liceat esse, Cic.: homo laboriosus et adversis suis clarus, Plin. ep.: remiges Ulixei, Hor.: ...