hundertarmig , centum manibus. – hundertäugig , centum oculis oder centenis oculis; qui centum oculos habet. – h. sein, centum oculos habere. – hundertblätterig , centum foliis. – hunderterlei , sescenti (sehr viele). – das ...
Gyās , ae, Akk. ān, m. u. ... ... ae, Akk. ēn, m. (Γύης), I) ein hundertarmiger Riese (centimanus), Hor. carm. 2, 17, 14. Ov. trist. ...
hundertfüßig , centum pedibus. – hunderthändig , s. hundertarmig.
centumgeminus , a, um (centum u. geminus), hundertfältig, Briareus, der hundertarmige, Verg. Aen. 6, 287 (vgl. Macr. sat. 5, 14, 8): Thebe, das hunderttorige, Val. Flacc. 6, 118.
πέτρα , ἡ , ion. u. ep. πέτρη , ... ... Steine, πέτρος , sondern ganze Felsgipfel zu verstehen, welche der Kyklop u. die Hundertarmigen von den Felsen losreißen und gegen die Feinde schleudern; vgl. Buttm. Lexil ...
ὑπερή-φανος , sich über Andere erhebend, ... ... Sinne, sich übermüthig erhebend, hochmüthig, hoffärtig, stolz, ὑπερήφανα τέκνα , von den hundertarmigen Söhnen der Erde, Hes. Th . 149; ἀυάταν ὑπεράφανον , Pind ...