praebeo , uī, itum, ēre (= praehibeo, von prae ... ... I) hinhalten, hinreichen, darreichen, os, Ter.: crus alterum, Cic.: immotam cervicem, Liv. fr.: terga, den Rücken zeigen, die Flucht ergreifen, ...
... prope immotum, Tac.): quae (Symplegades) nunc immotae perstant, Ov.: immotamque (tellurem) coli dedit, Verg.: saepe ... ... Lavinia coniunx, Liv.: manent immota tuorum fata tibi, Verg.: mens immota manet, Verg.: felicis animi immota tranquillitas, Sen.: constantia libera est ...
Stetigkeit , stabilitas (z.B. immota).
inaequāliter , Adv. (inaequalis), ungleich, in ungleicher Weise, ... ... eminentes rupes, Liv.: onera inaequ. convoluta, unordentlich durcheinander gewälzte (Ggstz. onera immota), Sen.: is (campus) inaequ. sinuatur, Tac.: inaequ. findi, Colum.: ...
ἄ-τῑμος ( τιμή ), 1) ungeehrt, verachtet, entehrt, ἀτιμοτάτη ϑεός Il . 1, 516; Folgde; τινός , einer Sache unwerth geachtet, Aesch. Spt . 1015; vgl. Ag . 360; Soph. O. ...
... ., vgl. Jacobs dazu p. 441; ἐξ ἑτοιμοτάτου διώκειν , aufs schnellste verfolgen, Xen. Cyr . 5, 3, ... ... ἑτοιμότερος , Aesch. Ch . 441 u. A.; superl . ἑτοιμότατος , Plat . u. Folgde. – Adv . ... ... Hipp. mai . 300 c; – ἑτοιμότερον, ἑτοιμότατα , Plat . u. A.
sileo , uī, ēre (zu Wz. sē (i), ... ... Ov.: silet nox, Verg.: silet aequor, Verg., mare, Val. Flacc.: silent immotae frondes, Ov.: materia silens, vom nicht knackenden Holze, Plin. – ...
secta , ae, f. (sequor), die Folge = die ... ... . 14, 121 sq.: m. folg. Infin., hi mores, haec duri immota Catonis secta (die Grundsätze) fuit, servare modum finemque tenere, Lucan. ...
rigeo , ēre (verwandt mit frigeo), starren, starr-, ... ... terrore rigebant, Ov. met. 3, 100. – II) bildl.: feritas immota riget, starrt regungslos, Mart. 5, 31, 5. – Vgl. ...
dī-gero , gessī, gestum, ere (dis u. gero), ... ... in quas coit et ex quibus solvitur (aër), modo congregantur, modo digeruntur, numquam immotae iacent, Sen. nat. qu. 7, 22, 1: continuorum (dentium) ...
cervīx , īcis, f., der Nacken, das ... ... hingeben, sich töten lassen, Cic.: so auch cervicem porrigere, Sen.: praebere immotam cervicem, Sen.: alqm a cervicibus tollere, am Nacken fassen u. aufrütteln, ...
per-sto , stitī, stātūrus, āre, fest stehen, -stehen ... ... .: nullum eorum (siderum) perstat, Sen. ad Helv. 6, 6: Symplegades immotae perstant, Ov. met. 15, 339. – II) übtr.: A) ...
re-sisto , stitī, ere, I) stehen bleiben, ... ... β) v. Lebl., plaustra adversus tempestatem non resistunt, Varro: quae nunc immotae perstant ventisque resistunt, Ov.: aut ripae fluminis cedunt aut prominentia montium resistunt ...
im-pello , pulī, pulsum, ere (in u. pello), ... ... , Plin.: montem in latus, Verg.: alqm in fugam, Cic.: ut arbores immotae (unangerührt) starent (fest standen), momento levi impulsae (durch einen ...
ἴφ-θῑμος ( ἶφι – τιμάω ? schlecht von ϑυμός abgeleitet), 3, auch 2 Endgn, durch seine Kraft ... ... Per . 655 Qu. Sm . 13, 334. – Den superl . ἰφϑιμότατος erwähnt Suid .