glāns , glandis, f.( griech. βάλανος), I) ... ... auf die Feinde warfen, plumbea glans, Cels.: glandes fundere (gießen ), Auct. b. Afr.: ... ... et glandes in obsessos iaculari, Tac.: ne fluxā habenā volutetur in iactu glans, sed librata cum sederit, velut nervo ...
bālāns , s. 1. bālo.
Atlāns , s. Atlās.
iūglāns , glandis, f. (= Iovis glans, Übersetzung von Διος βάλανος; ... ... , auch verb. nux iuglans, Plin. 15, 86 sqq.; 15, 109. Cels. 5, 24 ... ... . 131. Pallad. 2, 15, 14. – / gedehnte Form iugulans, wov. Genet. ...
adūlāns , antis, PAdj. (v. adulor), höfisch schmeichelnd, verba, höfische Schmeichelworte, Plin. pan. 26, 1. – Compar., Tert. adv. Marc. 1, 27. – Dav.
petulāns , antis (v. *petulo u. dieses von peto), ... ... Cic.: animalia, Gell.: genus dicendi, Cic.: pictura, Plin.: uxor linguā petulans, Sen.: si (lubido) petulans fuisset in aliqua generosa ac nobili virgine, wenn sie ihr freches Spiel ...
vigilāns , antis, PAdi. (v. vigilo), wachend, wachsam, I) übh. = aufmerksam, scharf beobachtend, oculi, Verg. Aen. 5, 438. Veget. mil. 1, 6: vigilanti stertere naso, Iuven. 1, 57. – II) ...
stēllāns , antis (stella), von Sternen schimmernd, gestirnt, nox, Cic. poët.: caelum, Lucr. u. Chalcid. Tim. ... ... , schimmernd, gemma, Ov.: oculi, Mart. Cap.: volatus, Plin.: frons stellans, zerfetzt, Mart.
simulāns , antis, PAdi., doch nur im Compar. (v. simulo), nachahmend, vocum simulantior ales, v. Papagei, Ov. am. 2, 6, 23.
rutilāns , antis, s. rutilo.
caerulāns , antis (v. caerulus), dunkelfarbig, himmelblau, Musa caerulanti peplo circumlita (coni. circumdata), d.i. die Sternkunde, Fulg. mitol. 1. praef. p. 14, 11 H.
gracilāns , antis u. gracilēns , entis = gracilis, Laev. fr. 22 M. (b. Non. 116, 8).
altivolāns , antis (alte u. volo), hochfliegend, rota solis, Lucr. 5, 433: grus, Auson. Technop. (XXVII) 9, 12. p. 136 Schenkl. – subst., altivolantēs, um, f. (sc. aves), Enn. ann. ...
vēlivolāns , antis (velum u. volo, āre) = velivolus, v. Schiffen, Enn. fr. scen. 67 (bei Cic. de div. 1, 67).
induvolāns , s. in-volo a. E. /.
Heilanstalt , valetudinarium (Spät.). – jmd. in eine öffentliche H. bringen, *alqm medicis publicis tradere. – Heilart , medendi ratio (Heilmethode). – curandi ratio od. via. curatio (Behandlungsart, Kurart). – curationis genus (einzelne ...
corniculāns , antis (corniculum), in Horngestalt erscheinend, gehörnt, luna, der Neumond, Solin. 32, 17. Amm. 20, 3, 1 u.a.
cōnfamulāns , antis (con u. famulor), zugleich dienend, Macr. sat. 1, 17, 69.
Schulanstalt , s. Schule no . I. – Schularbeit , der Schüler, *pensum. – Schulaufseher ,* scholarum praeses custosque. – Schulbildung , eruditio. – jmdm. eine Sch. geden, alqm artibus erudire: er gab seinem Sohne ...
wohlanständig etc ., s. schicklich etc.
Buchempfehlung
Epicharis ist eine freigelassene Sklavin, die von den Attentatsplänen auf Kaiser Nero wusste. Sie wird gefasst und soll unter der Folter die Namen der Täter nennen. Sie widersteht und tötet sich selbst. Nach Agrippina das zweite Nero-Drama des Autors.
162 Seiten, 8.80 Euro