... nudum, Tibull.; u. ne adulatoribus latus praebeas, Sen.: malo latus obdere apertum, Hor.: u. nudum latus imperii, Flor.: u. dagegen latus alcis od. alci ... ... = Leib, Körper, latus fessum longā militiā, Hor.: latus submittere in herba, Ov.: penna ...
2. lātus , a, um (altlat. stlātus, urspr. Partiz. zu ... ... non latior pedibus L, Caes. – latus ab umeris, breitschulterig, Suet.: u. so lati et ... ... hostis, Sil.: lati incesserunt, v. trag. Schauspielern, Sen.: latus (breitspurig) ut in ...
1. lātus , a, um, Partic. v. fero, w. s.
flātus , ūs, m. (flo), I) das ... ... Catull.: Alpini boreae, Verg.: ventorum, Sen. u. Iustin.: flatus hiberni, Verg. – im Bilde, ad id, unde aliquis flatus ostenditur, vela do, Cic.: prospero flatu ...
ēlātus , a, um (v. 2. effero), I ... ... an non supra modum elatus M. Tullius? zeigt nicht M. T. ein übermäßiges Pathos? ... ... animus (Denkungsart), Cic. Tusc. 1, 95: animus magnus elatusque, Cic. de off. 1, 61: ...
ālātus , a, um (ala), mit Flügeln versehen, geflügelt, plantae od. pes od. pedes, Merkurs, Verg., Ov. u. Min. Fel.: equi, v. den Sonnenrossen, Ov.
bālātus , ūs, m. (balo), das Mäh- u. Bährufen der Schafe u. Ziegen, Blöken u. Meckern, Verg. georg. 3, 554; Aen. 9, 62. Ov. met. 7 ...
relātus , ūs, m. (refero), das Vorbringen, a) übh., der Vortrag, die Anführung, incredibilia relatu, Sen. nat. qu. 7, 16, 1: quorum (carminum) relatu, Tac.: neque relatu virtutum ...
volātus , ūs, m. (volo, āre, s. ... ... Flug, a) eig.: volatus (Plur.) avium od. alitum, Cic.: non si ... ... Fliegen = Vermögen (Kraft) zu fliegen, dedit volatus avibus, Apul. flor. 10.
cōlātus , a, um, PAdi. m. Compar. (1. colo), geläutert, rein, nitor beryllorum, Tert. de anim. 9: serenitas, Tert. ad nat. 1, 5. – Plur. subst., certiora et colatiora somniare, Tert. de ...
sōlātus , a, um (v. sol), von der Sonne zu sehr angegriffen, Plur. subst., solati, id est sole correpti, Plin. 29, 118.
hālātus , ūs, m. (halo), der Hauch der Wohlgerüche, der Duft, Mart. Cap. 1. § 7 u.a.
1. pīlātus , a, um (pilum), mit Wurfpfeilen versehen, Verg. Aen. 12, 121.
dolātus , ūs, m. (1. dolo), das Behauen, Prud. psych. 835.
dīlātus , a, um, s. dif-fero.
allātus , allātūrus , s. af-fero.
2. Pīlātus , s. Pontius.
ablātus , a, um, s. au-fero.
calathus , ī, m. (κάλαθος), I) ... ... met. 4, 10. – c) zu Zaubereien, Arnob. 5, 26: calathus fetui gallicaneo destinatus, Apul. met. 9, 33. – II) übtr.: ...
afflātus (adflātus), ūs, m. (afflo), I) das Anblasen, Anhauchen, ... ... balneo cavere, ne quo frigore afflatuque laedatur (aeger), Cels.: Plur., deneget afflatus ventus et aura suos, Ov. Ib. 108. – v. ...
Buchempfehlung
»Zwar der Weise wählt nicht sein Geschicke; Doch er wendet Elend selbst zum Glücke. Fällt der Himmel, er kann Weise decken, Aber nicht schrecken.« Aus »Die Tugend« von Albrecht von Haller
130 Seiten, 7.80 Euro