libitus , ūs, m. (libet), das Gelüste, Alcim. Avit. poëm. 3, 142 u.a. Eccl.
... victoribus collibuissent, Sall. – b) Perf. collibitum est, u. zwar unpers. mit Dat. (wem?), simulac mihi collibitum est, Cic.: utcumque animo conlubitumst meo, Plaut.: u. ... ... mihi, Plaut. most. 295: simul ac mihi collibitum sit de te cogitare, Cic.
allīvēscit = allibescit (s. al-lubēsco), Paul. ex Fest. 28, 16, wo nach L. Müller zu lesen ist: allibescit, libere incipit, hoc est libitum fieri.
belieben , I) v. impers., es beliebt (mir ... ... mit Infin. (er, sie will). – es hat mir beliebt, mihi libitum od. collibitum od. placitum est: soviel es beliebt, quantum iuvat, libet, ...
libet u. lubet , buit u. bitum est, ... ... ex hoc, Plaut. – absol., si tibi non libet, Plaut.: ubicumque libitum fuerit animo meo, Plaut. – si libet, Cic.: cur id ausus facere ...
so bald , I) so geschwind: tam cito: tam celeriter. ... ... zugleich, in dem Augenblicke, wie od. wo, z.B. simul ac mihi collibitum est: u. simul ut audiverunt: u. simul aliquid audiero, ...