reliquātor , ōris, m. (reliquor), der Restant, superioris anni, Paul. dig. 46, 3, 102. § 2: vectigalium, Paul. dig. 39, 4, 9. § 2: decem milium solidorum, Cassiod. var. 5, 6, 1. ...
liquātōrium , iī, n. (liquo), das Seihgefäß, der Durchschlag, Cael. Aur. de morb. acut. 2, 39, 229.
reliquātrīx , trīcis, f. (Femin. zu reliquator), die Restantin, übtr., delictorum, Tert. de anim. 35.