1. macer , cra, crum (μακ ... ... , Varro r. r. 1, 24, 2: macerrimae stirpes, Colum.: macerrimus ager, Fab. Max. fr. – poet ... ... 1, 181. – / Nbf. macerus, wov. Femin. macera, Schol. Bern. Verg. georg. ...
2. Macer , crī, m., ein röm. Familienname, ... ... bes. bekannt ist C. Licinius Macer, ein oft erwähnter Historiker, von dessen Schriften wir aber weiter ... ... röm. Literat. 5 § 156, 4 ff. – u. Aemilius Macer, ein Dichter u. Freund Vergils ...
maereo , uī, ēre (vgl. miser), I) intr ... ... non subvenirent, sed eam etiam nimium tarde concĭdere maererent, Cic. Sest. 25. – 2) wehmütig ... ... , 4, 1. – Depon. Nbf. maereor , wov. maerebar, Matius bei Varro LL. 7, 95 ...
... 3), illorum me alter cruciat alter macerat, Plaut.: me macerat Phryne, Hor.: nec (infelix sollicitudo) oratorem ... ... liebe, Calp.: excrucior, male mihi est, male maceror, Plaut.: maceror, quod etc., Ov.: unum hoc maceror et doleo tibi deesse, ... ... cur me excrucio? cur me macero? Ter.: egomet me coquo et macero et defetigo, Plaut. – ...
... Ggstz. laetitia, gaudium), luctum maeroremque suscipere, Cic.: vix sustentare posse maerorem suum doloremque decessionis, Cic.: in maerore esse, Ter., od. iacēre, Cic.: maerore macerari, Plaut., od. confici, Cic.: ab hoc maerore recreari, Cic.: maerorem minuere, Cic.: maerorem ...
macēra , s. machaera.
māceria , ae, f., eine Mauer aus ... ... . Liv.: villarum, Sisenn. fr. nulla maceria, nulla casa, Cic.: maceriam sex in altitudinem pedum praeducere, Caes. – Nbf. māceriēs , ēī, f., Varro r. r. 3, 5 ...
ē-macero , ātus, āre, ausmergeln, terram emacerari hoc satu existimantes, Plin. 18, 101 D.: morborum variis generibus emacerati, Sen. ad Marc. 10, 6.
macerus , s. 1. macer /.
Chimaera , ae, f. (χίμαιρα, eig. ... ... Fabel von der Chimära, Plin. 2, 236. – Dav. Chimaerēus , a, um (Χιμαίρειος ...
Schmäher , conviciator (der Schimpfer). – maledicus (der Schlechtes Nachsagende); verb. maledicus conviciator.
per-macer , cra, crum, sehr mager, caro, Cels. 2, 21: creta, Cato bei Plin. 18, 34.
1. maceriēs , ēī, f. (macer), die Bekümmernis, Afran. com. 150.
2. māceriēs , ēī, f., s. māceria.
Heumäher , fenisex.
com-mācero , ātus, āre, völlig zerweichen, -auflösen, Marc. Emp. 36 extr.: übtr., Ambros. in Luc. 5, 6: languore commacerati, Heges. 5, 27. p. 339, 82 W.
mācerātio , ōnis, f. (macero), das Mürbemachen, Arnob. 4, 35. – dah. das Einweichen, Wässern des Kalkes, Vitr. 7, 2, 1.
māceriola , ae, f. (Demin. v. maceria), eine kleine Lehmmauer als Einfriedigung, Corp. inscr. Lat. 6, 22437 (wo macereola).
per-mācero , āre, durchweichen, durchwässern, calculos, Vitr. 7, 2, 1.
mācerēsco , ere (macero), weich-, mürbe werden, Cato r. r. 93.
Buchempfehlung
Als Blaise Pascal stirbt hinterlässt er rund 1000 ungeordnete Zettel, die er in den letzten Jahren vor seinem frühen Tode als Skizze für ein großes Werk zur Verteidigung des christlichen Glaubens angelegt hatte. In akribischer Feinarbeit wurde aus den nachgelassenen Fragmenten 1670 die sogenannte Port-Royal-Ausgabe, die 1710 erstmalig ins Deutsche übersetzt wurde. Diese Ausgabe folgt der Übersetzung von Karl Adolf Blech von 1840.
246 Seiten, 9.80 Euro