mīrimodīs , Adv. (mirus u. modus), auf erstaunliche Art, Plaut. trin. 931. – / Claud. Mam. de stat. anim. 3, 14. p. 181, 20 liest Engelbrecht miris modis.
Maße , kommt nur in Verbindung mit Präpositionen, Pronominen u. Adjektiven ... ... einiger M., s. einigermaßen: gewisser M., s. gewissermaßen: über alle M., miris modis. – welchermaßen, quemadmodum: dermaßen, adhuc (insoweit); adeo ...
... ... altero... tertio, Lact.: tribus modis, uno quod... altero quod... tertio quod, Cic.: tali modo, ... ... modo, einigermaßen, Cic.: quodam modo, gewissermaßen, Cic. – omnibus modis, auf alle mögliche ... ... multis modis, in vielfacher Hinsicht, Komik. u. Cic.: miris modis, wunderbar, außerordentlich (zB. odisse), Komik. (vgl. ...
mīrus , a, um, wunderbar, erstaunlich, auffallend, seltsam, ... ... Dareum non temperasse animo, Curt. 5, 9 (26), 9. – i) miris modis, erstaunlich, auffallend, außerordentlich (s. Brix Plaut. trin. 931), odisse ...
in-olēsco , olēvī, olitum, ere, I) intr. in ... ... B) übtr.: penitusque necesse est multa (mala, Gebrechen) diu concreta modis inolescere miris, Verg. Aen. 6, 737 sq.: inoleverat linguae vox, Gell.: quae ...