rīdiculē , Adv. (ridiculus), lächerlich, I) im guten Sinne, spaßhaft, scherzhaft, possierlich, Cic. u.a.: naturis aliorum irridendis, ipsorum ridicule indicandis risus moventur, indem man seinen eigenen Charakter ...
2. do , dedī, datum, dare (altind. dádā-ti ... ... Cic.: soli et lunae divinitatem, Cic.: precibus eventum vestris, Liv.: mobilibus decorem naturis, Hor.: famam rebus, Pacat. pan.: novum his erroribus orbem, Tibull.: ...
suus , a, um, Pron. poss. (v. altlat. ... ... f. – β) mit proprius, zB. locus quidem iis etiam naturis, quae sine animis sunt, suus est cuique proprius, Cic.: sua cuique laus ...
Geist , I) flüchtige Substanz, Spiritus: etwa spiritus. – ... ... (der Wille, die Tendenz, die man bei etw. hat, z.B. naturis differunt, voluntate si mi lessunt et inter se et etc.: u. ...
cōn-flo , āvī, ātum, āre, I) zusammenblasen, ... ... sich wie aus einem Guß entwickeln od. bilden, ut una ex duabus naturis conflata videatur, Cic.: quibus ex rebus conflatur et efficitur id quod quaerimus honestum ...
nātūra , ae, f. (nascor), I) ... ... haec terrena mortalisque natura, Cic.: nat. simplex, Chalcid. Tim.: de naturis (die vier Elemente) sic sentiebat, Cic.: ex duabus naturis conflata, Cic.: dafür naturas rerum esse, non figuras etc., wirkliche ...
simplex , plicis (indogerm. sem, eins, vgl. semel ... ... ut fico, Plin. – s. natura animantis (Ggstz. concreta ex pluribus naturis), Cic.: u. so s. natura (Ggstz. mixta ...
im-plico , plicuī, plicitum u. plicāvī, plicātum, āre ... ... etw. fest od. tief einsenken, vim suam naturis hominum, Cic.: poet., ignem (Feuer der Liebe) ossibus, Verg ...
sē-iungo , iūnxī, iūnctum, ere, absondern, trennen, ... ... igitur quaedam natura atque vis animi seiuncta (wesentlich verschieden) ab his usitatis notisque naturis, Cic.: rhetorice, quae sit a bono viro atque ab ipsa virtute seiuncta, ...
con-crēsco , crēvī, crētum, ere, in sich zusammenwachsen, ... ... quomodo facta sint, Cic.: aut simples est natura animantis...; aut concreta ex pluribus naturis, Cic.: cuius ex sanguine concretus homo et coalitus est, Gell.: de terris ...
Naturforscher , physicus (φυσικός). – od. rein lat. speculator venatorque naturae. – od. inquisītor rerum naturae. ... ... beschäftigen, studium collocare in rebus naturalibus scrutaudis explicandisque od. in animalium satorumque naturis omnibus perquirendis.