fodio , fōdī, fossum, ere (vgl. griech. βόθρος, ... ... Enn. ann. 504. – Nbf. nach der 2. Konj. fodent = fodiunt, Ven. Fort. 9, 2, 14: fodentes, Enn. ann. 504 ...
dē-fodio , fōdī, fossum, ere, herabgraben, I) ... ... .: dendritida (eine Art Edelstein) sub arbore, Plin.: cum mortuis cremant atque defodiunt apta viventibus, Mela. – β) aufbewahrend, verbergend, quidquid sub terra ...
1. contingo , tigī, tāctum, ere (con u. tango ... ... ren = sich aneignen, an etw. sich vergreifen, ideoque nec sua custodiunt, nec aliena contingunt Mela 2, 1, 11 (2. § 11). ...
... . in (bei) u. Abl., quod illi in suis civibus custodiunt, Sen. de ben. 5, 3, 2. II) insbes ... ... custoditi, Suet. – v. lebl. Subjj., faces ignem assiduā concussione custodiunt, Plin. ep. – insbes., vor dem Verderben ...
cōn-fodio , fōdī, fossum, ere, a) t. t. ... ... – im Bilde, quin potius mala vestra circumspicitis, quae vos ab omni parte confodiunt, alia grassantia extrinsecus, alia in visceribus ipsis ardentia, Sen. de vit. ...
belagern , obsidēre (im allg., besetzen, auch von Neugierigen, z. B. arcem [um sich nach dem Befinden des Fürsten zu erkundigen]). – ... ... erklären die Stadt in den B., veluti bellum habeant, sie urbem pacis temporibus custodiunt.
abstoßen , I) v. tr.: 1) wegstoßen: ... ... – Uneig., dies stößt mir das Herz ab, haec me ab omni parte confodiunt. – II) v. intr. navem remis propellere. – vom ...