vexātīvus , a, um (vexo), plagend, beschwerend, Cael. Aur. de morb. acut. 2, 29, 156 u. de morb. chron. 3, 4, 63.
plagen , vexare (beunruhigen, keine Ruhe lassen). – torquere. cruciare (martern, quälen, stärker als vexare). – exercere (tüchtig in Tätigkeit, ... ... – Plagen , das, vexatio. – cruciatus (Quälen). – sich plagend , laboriosus.