praeco , ōnis, m. ( aus ... ... bei Versteigerungen als Ausrufer, per praeconem vendere alqd, Cic.: fundum subicere praeconi, öffentlich feilbieten lassen, unter ... ... regem cum bonis omnibus sub praeconem subicere, Cic.: victus vestitusque necessarius sub praeconem subiectus, Cic. – ...
... , e, u. praecoquus (praecocus), a, um (praecoquo), I) frühzeitig, ... ... uvae praecoquae, Colum.: rosa praecox, Plin. – subst., praecoca (so!), ōrum, ... ... früh, unzeitig, voreilig, amicula aspera atque praecox, Lucil.: infans praecoquus, Tertull.: pugna, Enn ...
prae-colo , coluī, cultum, ere, vorher bearbeiten, bildl., I) im allg., vorbilden, animi habitus ad ... ... sich hingeben, etwas mit verfrühter Huldigung umgeben, nova et ancipitia praecolere, Tac. ann. 14, 22.
praecōno , āvī, āre (praeco) = praeconor (w. s.), Augustin. serm. 58. § 1 u. 2.
prae-coquo , coxī, coctum, ere, I) ... ... chron. 4, 3, 26 u.a. – durch die Sonne, acini praecoquuntur in callum, werden hartschalig, Plin. 18, 288. – II) völlig reisen, praecocta uva, Plin. 14, 81.
praecōnor , ārī (praeco), den Präko machen = ausposaunen, rühmen, preisen, absol., Mart. Cap. 1. § 63: m. Acc., Arnob. in psalm. 92 u 97. Vgl. Bünem. Lact. 1, ...
praecoquē , Adv. (praecoquus), unzeitig, properare, Itin. Alex. 15 (38).
prae-coepī , coepisse, vorher anfangen, Auct. itin. Alex. 37 (84).
praecocus , s. praecox.
... in homine, Plin.: fisso transit praecordia ligno, Verg.: anulus in praecordiis piscis inventus, Cic.: leni praecordia mulso prolueris, Hor. – B ... ... Empfindungen und Begierden, ferrea praecordia, Ov.: aperit praecordia Liber, Hor.: cogere dolorem intra praecordia, in sein Herz verschließen ...
... praecōnius , a, um, zum Präko gehörig usw., präkonisch, I) adi.: quaestus, ... ... Präko, das Ausruferamt, praeconium facere, Präko sein, Cic. u. ... ... .: posthac quidquid scripsero, tibi praeconium deferam, Cic.: o meum miserum praeconium! Cic.: perago praeconia casus, mache ihn bekannt, ...
prae-cōgito , āvī, ātum, āre, vorherbedenken, -überlegen, multo ante facinus, Liv.: plura, Quint.: malum, Sen.
prae-condio , īre, vorher würzen, leporem, Apic. 8, 406.
praecōnium , iī, n., s. praecōnius.
prae-coquus , a, um, s. praecox.
praecoquis , e, s. praecox.
prae-commodo , āre, vorausleihen, aus Gefälligkeit geben, Cod. Theod. 14, 27, 2. Coripp. laud. Iustin. 1, 7.
prae-cōnsūmo , cōnsūmptus, ere, vorher verzehren, -aufreiben, Ov. met. 7, 489; trist. 4, 6, 30.
... ), cōgnitum, ere, vorher erfahren, praecognito nostro adventu, Planc. in Cic. ep. 10, 15 extr.: mors eius evidentissimis ostentis praecognita est, Suet. Aug. 97, 1: Christus praecognitus ante mundi constitutionem, Vulg. 1. Petr. 1, 20: haec enim praecognita, Boëth. de cons. phil. 5, 4.
praecōniālis , e (praeconium), preisenswert, verherrlichenswert, viri, Cassiod. var. 9, 25, 3: pietati vestrae praeconiale est diligere, ibid. 8, 1, 2. – Adv. praecōniāliter , Cassiod. in psalm 17; var. 10, 11, 5 ...
Buchempfehlung
Die Sängerin Marie Ladenbauer erblindet nach einer Krankheit. Ihr Freund Karl Breiteneder scheitert mit dem Versuch einer Wiederannäherung nach ihrem ersten öffentlichen Auftritt seit der Erblindung. »Das neue Lied« und vier weitere Erzählungen aus den Jahren 1905 bis 1911. »Geschichte eines Genies«, »Der Tod des Junggesellen«, »Der tote Gabriel«, und »Das Tagebuch der Redegonda«.
48 Seiten, 3.80 Euro