Online-Bibliothek

quod-quia , Adv., weil nun, Cic. de fin, 1, 67.

quodquod = quotquot, w.s.

quod-quoniam , Adv., weil nun, Cic. de fin. 3, 59; de div. 2, 127.

pendo , pependī, pēnsum, ere, eig. herabhangen lassen, bes. ... ... , I) eig.: A) im allg.: 1) eig.: unumquodque verbum staterā aurariā, Varro: pari od. aequā lance pendere, Eccl. ...

līnum , ī, n. (λίνον, gotisch ... ... ein saftiger Leinstengel, Ov.: linum impolitum, Fest.: linum tam factum quam infectum, quodque netum quodque in tela est, ICt.: terra lini ferax, Curt.: linum alit Hispania, ...

pudīcē Adv. (pudicus), schamhaft; dah. ehrbar, züchtig ... ... puerum mihi pudice, Catull.: alter pudice pranderit, alter labellis gesticulatus erit, Fronto: unumquodque genus (orationis), cum caste pudiceque ornatur (wenn sie mit Züchtigkeit u. ...

... quisque est sollertior etc., einer od. jeder, Cic.: quo maius quodque animal, eo etc., Cels. – b) beim Superl., um ... ... Cic.: locupletissimus ut quisque est, ita etc., Iustin.: recentissimum quodque dicendum, Cic.: recentissima quaeque sunt correcta maxime, Cic.: ...

statēra , ae, f. (στατήρ), ... ... stateras dolosas et mensuras duplices habere, Augustin. serm. 105, 2 Mai: unum quodque verbum aurariā staterā pendĕre, Varro sat. Men. 419. – b) meton ...

quis-quis , quaequae, quidquid (quicquid) und adi. quodquod, I) wer-, was auch nur, jeder der, jede die, alles was, quisquis ille est, er sei, wer er wolle, Cic.: quisquis es, du magst sein, ...

aufgreifen , comprehendere. deprehendere (fassend ergreifen, z. B. ... ... . Abl. (heraus-, hernehmen). – das erste beste Wort au., occupare proximum quodque verbum (beim Schreiben). – Aufgreifen , das, -ung , die, ...

ūnus (altlat. oenus), a, um, Genet. ūnīus ... ... unbest. Numeral., zB. una quaque (unaquaque) de re, Cic.: unum quodque (unumquodque), Cic.: auch unum quidquid, Lucr. u. Komik.: unus quilibet ...

ante (alte Form anti, wovon antidea, antideo; ... ... huic uni ante id tempus contigit, Nep.: ebenso armorum quantum quaeque civitas domi quodque ante tempus (bis zu welcher Zeit) efficiat, constituit, Caes. – ...

tāxo , āvī, ātum, āre (Frequent. zu tango), I ... ... summa duodecies sestertio, Suet. – übtr., timorem tuum taxa, Sen.: tanti quodque malum est, quanti illud taxavimus, Sen.: quanti res quaeque taxanda sit, Sen ...

fūco , āvī, ātum, āre (1. fucus), färben, ... ... sed domestica inusta notis veritatis, Cic.: si veritas fucata mendacio est, Lact.: unum quodque genus (dicendi), cum caste pudiceque ornatur, fit illustrius, cum fucatur atque praelinitur ...

damno , āvi, ātum, āre (damnum), büßen, büßen lassen ... ... nocte, Ov.: omnia mortalium opera mortalitate damnata sunt, Sen.: omne humanum genus, quodque est quodque erit, morte damnatum est, ist zum T. bestimmt, Sen. ep. ...

īnfrā (statt inferā [sc. parte], v. infer ... ... tantum, infra etiam natare concessum, Plin. ep.: an mare quod supra memorem, quodque alluit infra, Verg.: onerariae duae paulo infra delatae sunt, Caes.: humum infra ...

suprā (altlat. suprād), Adv. u. Praepos. ... ... haec, quae supra et subter, unum esse, Cic.: et mare quod supra teneant quodque alluit infra, Verg.: magno numero iumentorum in flumine supra atque infra constituto, ...

tango , tetigī, tāctum, ere (Stamm tac, s. ... ... 2) in der Rede: a) berühren, anführen, erwähnen, leviter unumquodque tangam, Cic.: ubi Aristoteles ista tetigit? Cic. – b) jmd. ...

turba , ae, f. (τύρβη), I) ... ... Schwall von Kl., Iustin.: turbam tantummodo congregat, ex qua sine discrimine occupet proximum quodque, er sammelt eine bloße Masse, Quint. 10, 1, 7 Halm. ...

verbum , ī, n. (Wz. *wer, *wre ... ... . Plur. verbûm, zB. verbûm paucûm, Enn. ann. 246: unum quodque istorum verbûm, Plaut. asin. 153: bes. in der Verbindung verbûm ...