sui (Genet.), das griech. οὗ, ... ... rep. 3, 12 (vgl. Sen. ep. 108, 32). – sibimet (vgl. Diom. 332, 10), Vulg. Ierem. 3, 6: sibimet ipsi, Vulg. Hebr. 5, 6. – semet (vgl. Diom ...
Lohn , I) eig.: merces (im allg.). – pretium ... ... habet fructum. – Tugend ist sich selbst der schönste L., ipsa quidem virtus sibimet pulcherrima merces; ipsa virtus sibi pretium (est); virtutum omnium pretium in ipsis ...
fīdo , fīsus sum, ere (vgl. griech. πείθω für ... ... , sich verlassen, mit Dat. od. Abl., sibi, Cic.: sibimet, nocti, Verg.: pestilentiae, Liv.: prudentiā, Cic.: volatu (v. Vögeln ...
raten , I) = mutmaßen, erraten, w. s. – jmdm ... ... consilia mea: andern besser r. als sich selbst, aliis plus sapere quam sibimet ipsi: ich weiß mir weder zu raten, noch zu helfen, neque ...
ir-rogo (in-rogo), āvī, ātum, āre, I) ... ... in alqm, ausüben, Plin.: plus labori, verwenden auf usw., Quint.: sibimet mortem irrogaret, quam patri struxerat, Tac. – / Archaist. irrogassit = ...
dē-frico , fricuī, fricātum u. frictum, āre, ... ... pupulas diu, sich die Augen reiben (v. Schlaftrunkenen), Apul.: fauces membraque sibimet ad numerum in sphaeristerio, Suet. – m. Abl. (mit), ...
aedifico , āvī, ātum, āre (aedes u. facio), ... ... alieno, Liv.: in insula Lesbo oppidum magnificenter et eleganter, Vitr.: in portis murisque sibimet ipsos tecta militariter, Liv.: insulam in mari, ICt.: piscinas magnā pecuniā, ...
1. cōnsultus , a, um, PAdi. m. Compar. ... ... c., Cic.: iuris scientiā consultissimus, Aur. Vict. – ganz absol., consultiores sibimet videntur deo, Tert. adv. Marc. 2, 2. – subst., ...
aufgelegt , zu etwas, alacer ad alqd (munter u. aufgelegt zum Handeln). – prouptus ad alqd (sogleich bei der Hand zu etwas); verb. ... ... etw., prompto ad alqd faciendum esse animo: nicht gut au. sein, sibimet displicere.
aufgeräumt , hilaris. hilarus. hilarulus (heiter, frohgelaunt). – ... ... alqd faciendum): au. Wesen, hilaritas; alacritas: nicht au. sein, sibimet displicere: sehr au. sein zu etwas, mirā esse alacritate ad alqd ...
Selbstbeherrschung , temperantia (die Tugend der Mäßigung seiner sinnlichen Neigungen). ... ... von Genuß). – Mangel an S., impotentia animi. – S. besitzen, sibimet ipsi temperare; se habere in potestate: es hat mich viel S. gekostet ...
gleichbleiben, sich , semper eundem esse (immer derselbe sein, v ... ... einer Sache g. bleiben, aequalem esse in alqa re; sibi od. sibimet ipsi constare in alqa re; eundem se praestare in alqa re.