sōlāgo , inis, f. (sol) = heliotropium, Ps. Apul. herb. 49 u. 63.
solange , a) demonstrativ: tam diu (»so lange ... ... z.B. numquam destitit orare usque adeo, donec perpulit). – solange die Welt steht, post homines natos; post hominum memoriam: solange die Stadt steht oder gestanden hat, post urbem conditam. ...
sōlārīs , e (sol), zur Sonne gehörig, Sonnen-, lumen, Sonnenlicht, Ov.: arcus, der Sonne gegenüberstehend, Sen.: circulus, Sonnenbahn, Plin.: herba = heliotropium (w.s.), Cels.
sōlātio , ōnis, f. (sol), das Sonnen, solatio, quam (h)eliosin dicunt, Cass. Fel. 54. p. 141, 2: solationes (al. solicationes), quas Graeci ἡλιώσεας vocant, Cael. Aur. de morb. ...
sōlāmen , inis, n. (solor), I) Trostmittel, Trost, Linderungsmittel, ... ... u.a. – II) übtr., Unterstützung (an Getreide), solamina transferre, Corp. inscr. Lat. 1, 1180. lin. 11.
sōlānus , ī, m. (sc. ventus; v. sol), der Ostwind, sonst subsolanus gen., Vitr. 1, 6, 5.
sōlātus , a, um (v. sol), von der Sonne zu sehr angegriffen, Plur. subst., solati, id est sole correpti, Plin. 29, 118.
sōlānum , ī, n., der Nachschatten, eine Pflanze, Cels. 2, 33 u.a. Plin. 27, 132.
sōlātor , ōris, m. (solor), der Tröster, Tibull. 1, 3,15. Stat. silv. 5, 5, 40.
sōlācium (nicht sōlātium), iī, n. (solor), ... ... Cic. ep.: nos malo solacio, sed non nullo tamen consolamur, Cic. – 2) übtr.: ... ... Tröster, Trösterin, aves solacia ruris, Ov.: dicta, duri solacia casus, Verg.
1. sōlārius , a, um (sol), zur Sonne ... ... deor. 2, 87. – Ein solches solarium war auf dem Forum zu Rom, wo sich täglich gegen Mittag die ... ... die Zeit unter Scherz und Witz hinzubringen, einfanden; dah. non ad solarium etc. versatus est, ...
2. solārius , a, um (v. solum), zum Grund und Boden gehörig, subst., solārium, iī, n. (sc. vectigal), der Grundzins, Ulp. dig. 30, 1, 39. § 5 u. 43, 8, ...
sōlātius , a, um (solor), tröstend, der Tröster, fuit solatius, misericors, omnibus notus, de Rossi inscr. Chr. Vol. I. no. 211.
persōlla , ae, f. (Demin. v. persona), eine kleine Maske, als Schimpfwort, Fratze, Larven-, Fratzengesicht, Plaut. Curc. 192.
solārium , iī, n., s. 1. u. 2. solarius.
sōlātium , s. sōlācium.
persōlāta u. persollāta , ae, f., eine Pflanze = arcion, die braune Königskerze (Verbascum ferrugineum, Ait.), Plin. 25, 113; 26, 24 u. 28 u.a.
dēsōlātio , ōnis, f. (desolo), das Alleinsein, die Verödung, Eccl. – meton., die Einöde, Wüste, Eccl.
dēsōlātor , ōris, m. (desolo), einer, der vereinsamt ist, Augustin. serm. 119, 5 ed. Mai.
... .: egere od. non egere consolatione, Cic.: indigere aliorum consolatione, Sulpic. in Cic. ... ... .: stultam permulcere potest senectutem praeterita aetas nullā consolatione, Cic.: prodest haec consolatio quidem, sed nec semper nec omnibus, ... ... ) etc., Cic.: eā consolatione sustentor, quam etc., Cic.: omni consolatione omnes me absente meos ...
Buchempfehlung
Nach zwanzig Jahren Krieg mit Sparta treten die Athenerinnen unter Frührung Lysistrates in den sexuellen Generalstreik, um ihre kriegswütigen Männer endlich zur Räson bringen. Als Lampito die Damen von Sparta zu ebensolcher Verweigerung bringen kann, geht der Plan schließlich auf.
58 Seiten, 4.80 Euro