sopōrātus , a, um, PAdi. (v. soporo), ... ... Ov.: artus, Val. Flacc.: aquatilia ipsā quiete cernuntur placida ceu soporata, Plin. – II) mit einschläfernder Kraft versehen, betäubend, ramus vi soporatus Stygiā, Verg.: melle soporata offa, Verg.: linguae, Claud.
... 1, 7. Vgl. soporatus. – II) intr. schlafen, Ambros. epist. 19, 27: soporantes oculi, bildl., Ven. Fort. carm. 3, 4. – subst., soporantes, die Schlafenden, securitas soporantium, Cassiod. var. 7, 7, ...
... 403: quies, Chalcid. Tim. 248: soporae (Somni) pennae, Sil. 10, 354 sq.: amnis, v. ... ... Lethe, Sil. 13, 856. – subst., papaveris lacrima, quae sopora a quibusdam appellatur, Marc. Emp. 1. – II) = ...
offa , ae, f., ein Bissen, Mundbissen, ... ... das Kügelchen, Klößchen, pultis, Cic.: panis, Colum.: Cerbero melle soporatam et medicatis frugibus offam obicere, Verg. – II) übtr.: A) ...
spūmo , āvī, ātum, āre (spuma), I) intr.: A) ... ... , 13. – B) hervorschäumen, schäumend von sich geben, equi aegra soporatis spumant oblivia linguis, Claud.: bildl., iste spumans ex ore scelus, Cornif ...
re-crūdēsco , crūduī, ere, wieder roh werden, I ... ... Manlianā seditione, Liv.: ibi interventu Gellii cohortiumque Sabellarum paulisper recruduit pugna, Liv.: recruduit soporatus dolor, Curt.: nihil facilius quam amor recrudescit, erwacht so leicht wieder, ...