... cuius (fulminis) ictum vicina quoque tremuerunt, Sen.: trementia frusta (tergorum), zappelnde, Verg.: trementia labra, Cic. u. Sen.: trementia membra, Sen. rhet.: trementes oculi, Iuven, u. Amm ... ... v. Pers.: timidus ac tremens, Cic.: toto pectore tremens, Cic.: totus tremo horreoqe, ...
... Bewegung der Glieder, tremorem pallor consequitur, Cic.: pallor et tremor et dentium crepitus, Liv.: nervorum torpor tremorque, Sen.: tremor omnium mem rorum, Liv.: tremor totius corporis, Veget.: tremore ... ... , 2). – Plur., tremores labantis soli, Sen.: tremores terrae, Plin. ep.: late disserpunt ...
Extrem , res diversissima. – die Extreme, res diversissimae; ea, quae in diversum discedunt: insofern sie einander widerstreiten, pugnantia secum (z.B. zusammenstellen, componere). – ins E. verfallen, geraten, ad nimium pervenire; nimis vehementem esse ...
in-tremo , ere, erzittern, erbeben, ubi corpus totum intremit, Cels.: intremit omnis murmure Trinacria, Verg. – mit Dat. ... ... etwas erzittern, erbeben, Hannibali ecce senectus (Fabii) intremit, Sil. 16, 666 sq. ...
extrēmē , Adv. (extremus), extra exterius extreme, Prisc. 12, 26.
at-tremo (ad-tremo), ere, bei etw. zittern, beben, m. Dat., Stat. Theb. 3, 309; 8, 81. Sidon. ep. 6, 1.
tremulē , Adv. (tremulus), zitternd, Apul. met. 5, 22.
tremēsco ( nicht tremīsco), ere (Inchoat. v. tremo ... ... , Varro fr.: quoniam plaustri concussa tremescunt tecta, Lucr.: tonitru tremescunt ardua terrarum et campi, Verg.: iubeo tremescere montes, Ov.: quercus tremescere motu, Ov. – b) ...
tremulus , a, um (tremo), I) zitternd, a) ... ... – Acc. netr. adv., tremulum crissat, Mart. 14, 203, 1. – β) v. Pers.: accurrit ad me tremulus, Ter. eun. 336. ...
tremonti (τρέμοντι, dorisch = τρέμουσι), sie zittern, Fest. 205 (a), 18.
con-tremo , ere, erzittern, erbeben, caelum tonitru contremit, Pacuv. tr. 413: fulminis horribili cum plaga torrida tellus contremit, Lucr. 5, 1219. – / Die Perf.-Formen s. con-tremēsco.
tremidus , a, um (tremo), Nbf. v. trepidus, zitternd, ohne Beleg bei Eutych. 453, 22 K. Not. Tir. 94, 81. Not. Bern. 100 (b).
postrēmō u. postrēmus , a, um, s. posterus.
extrēmus , a, um, s. exter.
tremīsco , s. tremēsco.
tremissis , is, m. (tres u. as), das ... ... 7, 6, 4 u. 11, 12. – Nomin. Sing. tremissis ( nicht tremis) steht Metrol. scriptt. ed. Hultsch vol. 2. p. ...
tremipeda , ae, Akk. Plur. pedas (tremo u. pes), mit zitternden Füßen, Varro sat. Men. p. 218, 8 R. (Bücheler remipedas, s. rēmipēs).
tremendus , a, um (tremo), schrecklich, furchtbar, fürchterlich, Hor.: rex, v. Pluto, Verg.: velocitas, Plin.: oculos ira tremendos fecerat, Ov.
prae-tremo , ere, vorher zittern, Fest. 205, 18 (nach Otfr. Müllers Herstellung; vgl. Bergk Beitr. 1, 27. A. 2).
trementer , Adv. (tremens v. tremo), mit Zittern und Zagen, Dracont. hexaëm. 671.
Buchempfehlung
Der Schluß vom Allgemeinen auf das Besondere, vom Prinzipiellen zum Indiviudellen ist der Kern der naturphilosophischen Lehrschrift über die Grundlagen unserer Begrifflichkeit von Raum, Zeit, Bewegung und Ursache. »Nennen doch die Kinder zunächst alle Männer Vater und alle Frauen Mutter und lernen erst später zu unterscheiden.«
158 Seiten, 8.80 Euro