dēsertus , a, um, PAdi. m. Compar. u. ... ... Fest. 286 (b), 29. – b) v. Örtl. = unbewohnt, unbesetzt, unbebaut, verödet, öde, einsam, leer (Ggstz. celeber ...
unbewohnbar , inhabitabilis. – ganz unb. sein, omni cultu vacare. – unbewohnt , habitatoribus vacuus (leer v. Bewohnern, z.B. urbs). – cultoribus od. hominibus vacuus (leer von Bebauern, von Menschen, z.B. ...
unbevölkert , s. unbewohnt.
ἀ-οίκητος , unbewohnt, unbewohnbar, Her . καὶ ἔρημος Λιβύη 2, 34; τὰ ὑπὸ τὴν ἄρκτον ἀοίκητα 5, 10; πόλις Plat. Legg . VI, 778 b; χώρα Isocr . 4, ...
ἀν-οίκητος , unbewohnt; doch scheint ἀοίκητος die vorzüglichere Form. S. Lob. Phryn. p. 731.
ἀ-κατ-οίκητος , unbewohnt, Sp .
vaco , āvī, ātum, āre (vgl. vacuus), leer ... ... .: maximam putant esse laudem, quam latissime a suis finibus vacare agros, öde (unbewohnt u. unbebaut) sind, Caes.: debebit vacare locus (es muß leerer ...
leer , I) eig.: inanis (leer, in od. auf ... ... domus inanis (in dem übh. nichts ist); domus vacua (ein unbesetztes, unbewohntes): ein l. Pferd, equus inanis (auf dem kein Reiter u. ...
zōna , ae, f. (ζώνη), der ... ... u. Polarkreisen. Die Alten glaubten, die frigidae wären nebst der torrida unbewohnt, s. Verg. georg. 1, 233. Ov. met. 1, 45 ...
egēns , entis, PAdi. m. Compar. u. Superl ... ... verborum non egens, nicht arm an Ausdruck, Cic.: insulae cultorum egentes, unbewohnte, Liv.: loca aquarum egentissima, Tert. apol. 16.
2. dē-sero , seruī, sertum, ere, eig. gleichs. ... ... 2) bes. unbebaut ( brach ) liegen lassen, unbewohnt lassen, agros latos ac fertiles deserere totasque arationes derelinquere, Cic.: sedes, ...
cultor , ōris, m. (colo), der Bearbeiter, Pfleger ... ... eius terrae, Sall.: collis eius, Liv.: insulae, Liv.: insulae cultorum egentes, unbewohnte, Liv.: caeli (Iuppiter), Plaut. – II) übtr.: A) ...
1. Canōpus , ī, f. (Κάνωβ ... ... kanopitanisch, ostium, Solin. 32, 42. – II) eine kleine unbewohnte Insel vor der kanopischen Nilmündung, Mela 2, 7, 6 (2. § ...