fartum , ī, n. u. fartus , ūs, ... ... (auch pulpa gen.), Col.: intestina et fartum eorum, Plin.: quid (deo sit) cum libis, ... ... cum fartibus? Arnob. – scherzh., non vestem mulieris amant, sed vestis fartum, des Kleides Inhalt = den Leib, die Person, Plaut. ...
... – E. eines Mädchens, virginis custos. – Ehrenkleid , vestis forensis (Staatskleid). – vestis militaris (Soldatenkleid). – Ehrenkränkung , existimatio offensa od. violata ... ... . – als Beiname, insofern er durch Tüchtigkeit erworben ist, cognomen virtute partum.