prō-vīvo , vīxisse, fort-, weiterleben, Tac. ann. 6, 25 in.
re-nāscor , nātus sum, nāscī, wieder wachsen, wieder geboren ... ... nos putat, Ov.: Phoenix renascitur ex se, Plin.: renascitur dens, Plin.: ut revixisse aut renatum (neu geboren) sibi quisque Scipionem imperatorem dicat, Liv. – ...
re-vīvīsco , vīxī, ere, wieder lebendig werden, wieder aufleben ... ... v. leb. Wesen, Ter., Varro, Cic. u.a.: ut revixisse aut renatum (neu geboren) sibi quisque Scipionem imperatorem dicat, Liv. 26 ...
super-vīvo , vīxī, ere, überleben, m. ... ... triginta annis, dr. J. fortgenießen, Plin. ep.: absol., si supervixisset, Serv. Verg. Aen. 2, 457: percussorum fere neque triennio quisquam amplius ...
pultiphagus (pultifagus), ī, m. (puls u. φάγω), ... ... scherzh. Römer (vgl. Plin. 18, 83 pulte, non pane, longo tempore vixisse Romanos manifestum est), Plaut. most. 828; vgl. Rost Commentt. Plaut ...
... Ter. Andr. 152. – γ) vixisse, euphemist. v. Verstorbenen, Plaut. Bacch. 150 G.; most. ... ... viveritis, Itala (Amiat.) Coloss. 3, 7: synk. vixet = vixisset, Verg. Aen. 11, 118. Vgl. Georges Lexikon der lat. ...
sīc , Adv. (von der Wurzel i [wovon auch ... ... doch so... daß, sed tamen recordatione nostrae amicitiae sic fruor, ut beate vixisse videar, Cic. – u. sic... ne, doch so... daß ...
ūbi , Adv., archaist. cubi (Lokativform zum Relativ u. ... ... peieraverit, ei credi postea non oportet, Cic.: ubi galli cantum audivit, avum suum revixisse putat, Cic.: ubi de eius adventu Helvetii certiores facti sunt, legatos ad ...
2. dīco , dīxī, dictum, ere (indogerm. *deik, ... ... . m. folg. Acc. u. Infin., dicitur eo tempore matrem Pausaniae vixisse, Nep.: anates Ponticas dicitur edundis vulgo venenis victitare, Gell.: quam (partem) ...
2. opus , n. indecl., das Werk = die nötige ... ... im Infin. od. Acc. u. Infin.: quid tibi opus vixisse, Plaut.: quid opus est affirmare? Cic.: opus sit nihil deesse amicis, ...
video , vīdī, vīsum, ēre ( altindisch véda, ich weiß ... ... glaube, sperare videor, ich glaube hoffen zu dürfen, Cic.: ut beate vixisse videar, Cic.: solem e mundo tollere videntur, qui amicitiam e vita tollunt, ...
leben , I) in engerer Bed.: vivere (im allg.). ... ... können, diutius in hac vita esse non posse: genug gelebt haben, satis vixisse; vitae satisfecisse: wenn er länger gelebt hätte, si vita longior suppetisset; ...
māgnus , a, um (altind. mahánt-, griech. μέγας ... ... – subst., nulla aut magno aut parvo fuga leti, Hor.: cum magnis vixisse, Hor.: maiorum fames, Hor.: Ggstz., adversus minores humanitas, ...
1. ac-cido , cidī, ere (ad u. cado), ... ... fero, ut etc., Cic.: horum mihi nihil accidisset, si aut Agrippa aut Maecenas vixisset, Sen.: nihil accidet ei separatim a reliquis civibus, es wird ihm nicht ...
in-crepo , āvī, ātum, u. klassisch u. gew. ... ... Prop. – m. folg. Acc. u. Infin., suā natā dignam vixisse sororem, Prop. – c) etw. vorwerfen, vorrücken, tadeln, ...
ob-struo , strūxī, strūctum, ere, I) entgegenbauen, - ... ... est aditus, Plin. pan. 41, 3: cum pingeret eum, traditur madidis lupinis vixisse, quoniam simul et famem sustinerent et sitim nec sensus nimiā dulcedine obstruerent, ...
Denkmal , monumentum (eig. Grabmal; dann jedes D., dem ... ... alci monumentum faciendum locare: sich ein D. hinterlassen, relinquere aliquid, quo nos vixisse testemur. – Denkmünze , * nummus ut monumento sit cusus. – ...
paeniteo (poeniteo), uī, ēre (paene), I) Unlust-, ... ... gar nicht böse darüber), causam A. Cluentii defendere, Cic.: non paenitet me vixisse, Cic. – δ) m. bl. Infin., ut fortiter fecisse paeniteat ...
Anschein , species. – den A. haben, speciem habere ... ... videri mit Infin., z. B. ich habe a. glücklich gelebt, beate vixisse videor. – od. durch simulare m. Akk. u. Infin., ...
cupiditās , ātis, f. (cupidus), die Begierde, ... ... dives cupiditatem irritat, Sen.: alcis cupiditati morem gerere, obtemperare, Cic.: sine cupiditate vixisse, Cic.; vgl. etiamtum vita hominum sine cupiditate agitabatur, sua cuique satis ...
Buchempfehlung
Schon der Titel, der auch damals kein geläufiges Synonym für »Autobiografie« war, zeigt den skurril humorvollen Stil des Autors Jean Paul, der in den letzten Jahren vor seiner Erblindung seine Jugenderinnerungen aufgeschrieben und in drei »Vorlesungen« angeordnet hat. »Ich bin ein Ich« stellt er dabei selbstbewußt fest.
56 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro