ekel , fastidiosus (voller Ekel, eklig, apart tuend, empfindlich). – difficilis. morosus ... ... unleidlich u. zwar diff. = schwer zu befriedigen, mor. = voll Eigenheiten, launisch); verb. difficilis et morosus. – Ist es = ekelhaft, s. d.
fāstīdiōsē , Adv. m. Compar. (fastidiosus), voll Ekel, I) im allg., voll Widerwillen, voll Überdruß, nur mit Widerstreben, huic ego iam stomachans ... ... 3. prol. 23. – II) insbes.: 1) ekel = wählerisch, mäkelnd, heikel, ...
... . u. Superl. (fastidium), voll Ekel, I) ekel tuend, 1) eig., ... ... 2) übtr.: a) im allg., gegen etwas voll Ekel, voll Widerwillen, etwas nicht mögend, ...
quīndecennālis , e (quindecim u. annus), auf fünfzehn Jahre sich erstreckend, vota, Eckhel doctr. numm. vol. 8. p. 475 sqq.
... übtr.: A) für das moralische Gefühl, schmutzig, unflätig, ekelhaft, anstößig, zotig, unzüchtig, unsittlich, pöbelhaft, verba, Varro: sermones ... ... u. Ov. – B) eine böse Anzeige gebend, ungünstig, unheilvoll, dicta, Acc. tr. fr.: omen, Cic.: ...
... .: vectigalia, Suet.: dah. wertvoll, kostbar, supellex, Plin. ep. – γ) ... ... u. zwar auf den Geruchsinn, stark, auffallend, empfindlich, ekelhaft, widerlich, odor gr., iucunde od. suaviter gravis, Plin.: ... ... empfindlich, hart, drückend, lästig, unerträglich, schädlich, herb, schlimm, traurig, unheilvoll, αα) v. Lebl ...
gräßlich , dirus (Grausen erregend, z.B ... ... taeter (Furcht u. Schauder erregend, z.B. discordia). – foedus (Ekel u. Abscheu erregend, scheußlich, z.B. trucidatio, strages: u. consilium). – trux (grausenvoll, bes. oculi, vultus). – g. anzusehen, foedus visu. ...
... zärtlich ( gesinnt ), liebevoll gegen Vaterland, nächste u. ferne Anverwandte, Obrigkeit, Wohltäter, Lehrer ... ... . in Inschriften, z.B. Corp. inscr. Lat. 9, 1113. Eckhel doctr. numm. 7. p. 36; 8. p. ...
... ist zu verwundern, wie ich überredet wurde, wundervoll, wie überaus wunderbar wurde ich überredet, ϑαυμαστῶς μοι εἶπες ὡς παρὰ ... ... ἀλλ' ὅγε μερμήριζε, ὡς Ἀχιλῆα τιμήσῃ Il . 2, 3; ἐκέλευε ἐμβάλλειν, ὡς μὴ πεινῶντες ἄγωσιν Xen. An . 1, 9, ...
... Cic.: vitam miseram per dedecus amittere, schmachvoll hingeben, Sall.: per dedecora (auf schimpflichen Wegen) patrimonia amittere, ... ... unehrenhaftes Benehmen im Kriege, Liv.: postremo in scelera simul ac dedecora (ekelhafte Laster) prorupit, Tac.: nullum profecto dedecus reperire posset, quod in ...
sōspita , ae, f. (sospes), die ... ... . Iuno Sispita, Corp. inscr. Lat. 14, 95*, 99*, 100*. Eckhel doctr. numm. vet. vol. 5. p. 294 u. vol. 7. p. 14 u. 107. Vgl. sospes no. ...
... übh.; spec. esse auch von gesunden Pers.); elegantem videri (geschmackvoll sich ausnehmen, von Lebl.); decoro esse corpore. decorā esse facie ... ... sehr guter Körperhaltung sein): nicht gut au., elegantiā carere (sich nicht geschmackvoll ausnehmen, v. Lebl.); minus bonā esse corporis habitudine ...
allocūtio (adlocūtio), ōnis, f. (alloquor), das Anreden ... ... – c) das Anfeuern zum Kampfe, auf Münzen, s. Eckhel, doctr. numm. vol. 9. p. 840 sq.
victōriōsus , a, um (victoria), siegreich, Cato ... ... victoriosa, Anecd. Helv. 221, 34: als Beiname des Kaisers Probus, Eckhel doctr. numm. vet. vol. 7. p. 505. – vir victoriosissimus, Sidon. epist. 5, 6 ...