voluntās , ātis, f. (2. volo), der ... ... voluntatemque suscepi, Cic.: ea voluntas fuisset testantis, ut etc., Quint.: (virgines) voluntatem cepisse obeundae mortis, ... ... letzte Wille, die letztwillige Verfügung, testamenta et voluntas mortuorum, Cic.: irritā ...
Wille , voluntas (das Wollen, die Neigung und das ... ... risum cupiens tenere nequeo). – der göttliche W., iussa divinae legis: sich (in bezug auf ... ... , si fata poscant, recusare. – der letzte W., ultima voluntas. voluntas mortui (im allg., auch = Testament); suprema alcis mandata ...
... Fähigkeit zu denken u. zu wollen, Wille: mens. – voluntas (der Wille, das Wollen). – sententia (Meinung). – es ... ... »Bedeutung no . I« die Synon. u. Redensarten). – voluntas (gleichs. der Wille, z.B. ...
... studium discendi, discendi et docendi, Cic.: voluntas discendi, Cic.: ad discendum promptus (puer), Quint.: puer discens, ... ... potor. Hor. carm. 2, 20, 20: u. prägn., quem legis expertes Latinae Vindelici didicēre nuper, zu ihrem Schaden kennen gelernt, Hor ...
Geist , I) flüchtige Substanz, Spiritus: etwa spiritus. – ... ... z.B. saeculi). – G. (Sinn u. G.) des Gesetzes. voluntas et sententia legis: der ganze G. des Staates, mens et animus et consilium et ...
... Ggstz. sententia; od. Ggstz. voluntas scriptoris auctoritasque oder scribentis voluntas). – die Buchstaben, s. ABC ... ... – der (tote) B. des Gesetzes, verba ac litterae legis; scriptum legis: sich an den B. halten, auf den B. ...
... subreptum erit, eius rei aeterna auctoritas esto, Legis Atin. fr. – dah. usus et auctoritas u. usus ... ... sche Ansicht, der Beschluß, a) übh.: voluntas scriptoris et auctoritas, Cic.: illius sententia atque auctoritas, Cic.: hominum consilia ...
ambulātōrius , a, um (ambulo), I) was hin- und ... ... b) übtr., auf andere übertragbar, der Veränderung unterworfen, wechselnd, legis potestas, voluntas testatoris u. dgl., ICt.: actio, Cod. Iust. – II) ...