appropinquātio , ōnis, f. (appropinquo), die (zeitliche) Annäherung, appropinquatione mortis angi, Cic. de sen. 66: partus Faustinae, Fronto ad M. Caes. 5, 45, 60. p. 90, 7 N.
Annäherung , appropinquatio. – accessus (das Herangehen). – successus (der Anmarsch, als milit ... ... (bildl., die sich nähernde Ähnlichkeit). – die A. des Todes, mortis appropinquatio od. aditus: bei A. des Todes, morte appropinquante: bei ...
Herbeikunft , adventus (Ankunft, w. s.). – appropinquatio (Annäherung).
anrücken , I) v. tr. etwas an etwas: admovere alqd alci rei. – II) v. intr.: a) ... ... successus (als milit. t. t. = der Anmarsch). – appropinquatio (das Sich-Nähern).