circum-fluo , fluxī, fluxum, ere, I) etw. rings umfließen, umströmen, 1) eig., v. Flüssigkeiten: utrumque latus circumfluit aequoris unda, Ov.: cum oceanus omnes terras circumfluat, Gell.: Spartam Eurotas circumfluit, Sen. rhet.: Cariam circumfluunt Maeander ...
circumfluus , a, um (circumfluo), I) act., umfließend, umströmend, umor, amnis, Ov.: mare, Plin. – II) pass. (s. Hildebr. Apul. met. 3, 25), a) umflossen, umströmt, circumflua Thybridis alveo insula, ...
circumfluentia , ae, f. (circumfluo), der Überfluß, die reiche Fülle, divitiarum, Eccl.: corporalium bonorum, Eccl.