condīmentum , ī, n. (condio), I) das Mittel ... ... cenas condimentis condire, Plaut.: cibi condimentum est fames, potionis sitis, Cic.: u. (im Bilde) ... ... multis condimentis humanitatis mitigatur, Cic. – / Synkop. Genet. Plur. condimentûm, Apic. 5, 197 u. ...
famēs , is, f. (verwandt mit χαίνω), der ... ... (Ggstz. satietas), I) im allg.: A) eig.: cibi condimentum esse famen, potionis sitim, Cic.: alqā re famem tolerare, Caes.: extremam ...
Würze , condimentum (eig. u. bildl.); vgl. »Gewürz«. – einer Sache W. verleihen (bildl.), alqd condire: einer Sache noch mehr W. verleihen, rem conditiorem facere.
Zutat , additamentum. – condimentum (Gewürz).
Gewürz , condimentum (übh. alles, wodurch eine Speise schmackhaft gemacht wird). – odores (Wohlgerüche, dah. auch wohlriechende G.) – odores Arabici (arabische Wohlgerüche). – merces odorum (als Handelsartikel). – mit G. (Würze) anmachen, condire. ...
condīmentārius , a, um (condimentum), zum Gewürze gehörig, cepae, Plin.: genus, Plin. – subst., a) condīmentārius, ī, m., der Gewürzkrämer, bildl., Tert. de anim. 23. – b) condīmentāria, ōrum, n ...
Hunger , fames (Begierde nach Speise; übtr. = Hungerkur u ... ... ferre od. sustinere. – Sprichw., Hunger ist der beste Koch, cibi condimentum fames est (Cic. de fin. 2, 90); malum panem tibi ...
aprūgnus ( aprūnus ), a, um (aper), vom Eber ... ... sumina, Lampr. Heliog. 21, 3: dentes, Mart. Cap. 2, 197: condimentum, Apic. 8, 330: perna, Apic. 8, 339. – subst., ...
pulpāmentum , ī, n. (pulpa), I) das aus pulpa ... ... Tusc. 5, 90 (vgl. Cic. de fin. 2, 90 cibi condimentum esse famem). – Sprichw., lepus tute es et pulpamentum quaeris, du ...