coniugium , ī, n. (coniungo), die Verbindung, ... ... has (feminas) et Theodorum quasi coniugium animosi spiritus esse potuit, die Keckheit des Th. ähnelte vielleicht ... ... .: coniugio liberali devinctus, Ter.: c. hoc petere, Ov.: alqam in coniugium petere, ducere, dare, Hyg.: coniugio ...
Ehe , die, coniugium (die physische Verbindung zwischen zwei Gatten od. zwischen Mann u. Frau übh.). – matrimonium (das eheliche Verhältnis zwischen zwei Gatten). – conubium (die gesetzliche Verbindung zwischen einem röm. Bürger u. einer röm. Bürgerin gleichen Standes ...
ab-nego , āvī, ātum, āre, I) abschlagen, verweigern, versagen, u. so entziehen, vorenthalten, alci coniugium et dotes, Verg.: lucem animis, Lact.: alci pecuniae partem, Quint.: depositum ...
marītālis , e (maritus), zum Ehemanne-, zur Ehefrau-, zu Eheleuten gehörig, Ehe-, ehelich, coniugium, Colum.: vestis, Ov.: munera, Hieron.: iugum, Lact. – Adv. marītāliter , Augustin. in Ioann. euang. tract. 31, 3.
coniugiālis , e (coniugium), ehelich, festa, Ov. met. 5, 3: iura, ibid. 6, 536: foedus, ibid. 11, 743: funera, Stat. Theb. 12, 158.
mānsiōnārius , a, um (mansio), zum Nachtlager gehörig, coniugium, in der Herberge eingegangen, Fulg. myth. 3, 6. p. 67, 16 H.
morganatische Ehe , matrimonium impar; nuptiae impares; coniugium inaequale. – in m. Ehe leben, impari iunctum od. (von der Frau) iunctam esse.
P. Paar , das, paar , ein, par ... ... , die in einem schlechten Vereine stehen, z.B. iugum impiorum nefarium). – coniugium (ein Ehepar, auch v. Tieren = Männchen u. Weibchen). – ...
dir-imo , ēmī, ēmptum, ere (dis u. emo), ... ... eine Verbindung, Gemeinschaft usw. trennen, abschneiden, aufheben, scheitern machen, coniugium, Iuven.: nuptias alcis, Suet.: veterem coniunctionem, Cic.: amicitias, Tac.: societatem ...
Partie , I) eine unbestimmte Anzahl: aliquot (einige, unbestimmt, ... ... condicio. – eine gute P., bona condicio: eine glänzende P., splendidum coniugium. – sich nach einer P. umsehen, condicionem quaerere od. circumspicere ...
in-video , vīdī, vīsum, ēre, I) = βασκαίνειν ( ... ... ut od. ne u. Konj., invidisse deos, patriis ut redditus aris coniugium optatum et pulchram Calydona viderem? Verg. Aen. 11, 269 sq.: invidit ...
superbus , a, um ( zu super, wie probus ... ... sachl. u. abstr. Subjj., prangend, prächtig, erhaben, ausgezeichnet, coniugium, Verg.: apparatus habitusque, Liv.: triumphus, Hor.: limina civium potentiorum, Hor.: ...
sterilis , e (altind. stari-h, unfruchtbare Kuh, Stärke ... ... Menschen u. Tieren Ggstz. praegnans u. gravidus), A) eig.: coniugium, kinderlose Ehe, Augustin.: ager, Verg.: platanus, avena, Verg.: herba ...
līberālis , e (1. liber), I) die Freiheit ... ... Tac.: liberales litterae, Augustin.: iocus, Cornif. rhet.: fortuna liberalior, Liv.: coniugium, Ter.: liberalior victus, bessere, vornehmere Kost, Liv.: sumptus, Ausgaben ...
kinderlos , liberis orbus od. orbatus, auch bl. ... ... keine Kinder als Stammhalter hat). – sterilis (unfruchtbar, z.B. Ehe, coniugium). – k. sein, liberis carere. liberos non habere. sine liberis ...