1. cūpa (cuppa), ae, f. (κύπη), I) die ... ... , Varro fr.: c. acris aceti, Varro fr.: vinum a propola atque de cupa (vom Faß geschenkter, junger), Cic.: cupae taedā ac pice refertae, ...
2. cūpa , ae, f. (= κώπη), der Griff an der Ölmühle, die Kurbel, Cato r. r. 12 u. 21.
3. cūpa = copa, nach Charis. 63, 11.
Faß , dolium. – cupa (Tonne, länglicher als das dolium u. oben offen). – ein kleines F., doliolum. – so dick wie ein F., doliaris (z.B. Alte, anus). – Wein vom F. nehmen, de ...
Kufe , als Gefäß, cupa.
cuppa , s. 1. cūpa.
1. cūpula (cuppula), ae, f. (Demin. v. 1. cupa), I) die kleine Kufe, Tonne, Ulp. dig. 33, 6, 3. § 1 (wo Mommsen in cuppis sive cuppulis). – II) der ...
2. cūpula , ae, f. (Demin. v. 2. cupa), die kleine Kurbel, Cato r. r. 21, 3.
1. propōla , ae, m. (προπώ ... ... r. r. 3, 14, 3: panis atque vinum a propola atque de cupa, Cic. Pis. 67. – Plur., Plaut. aul. 512: propolae ...
cybaeus , a, um (κύπη, κύβη, cupa), viell. einer Tonne ähnlich, bauchig, cybaea navis od. absol. cybaea, ae, f., eine Art »Transportschiff«, Cic. Verr. 5, 44; 4, 17.
cūpella , ae, f. (Demin. v. 1. cupa), die kleine Kufe, Tonne, Pallad. 3, 25, 12. Apic. 1, 2.
vīnārius , a, um (vinum), zum Weine gehörig, Wein-, ... ... mensa, ibid. 5, 121: mercatus, Corp. inscr. Lat. 10, 6493: cupa, Varro fr.: vas, Weingeschirr, Weingefäß, Cic. u. Verg.: ...
Böttcher , cuparius (Inscr.); doliorum cuparumque factor (Spät.). – Bottich , cupa.
Weinkern , s. Weinbeerkern. – Weinkranz , corona pampinea. – Weinkrug , urceus vinarius. – Weinkufe , cupa. – Weinküfer , cuparius (Inscr.). – Weinküpe , cupa. – Weinküper , cuparius (Inscr.).
cūpārius , iī, m. (1. cupa), der Küfer, Corp. inscr. Lat. 10, 7040 u. 13, 3700.
Sēmi-cūpa , ae, f., Halbfaß, Schmerbauch, als Schimpfwort, Amm. 28, 4, 28.
minusculus , a, um (Demin. v. Compar. minor), etwas klein, -kleiner, cupa, Cato: villa, Cic.: nomen, Plaut.: epistula, Cic.: theatrum, Vitr.
intrīnsecus , Adv. (intra u. secus), I) inwendig ... ... polire, Colum.: intr. (solum) stratum sulphure et bitumine traditur, Iustin.: ne cupa et clavus conteratur intr., Cato: unam partem ab altera exclusam equitibus intrinsecus ...
κύπη , ἡ (Kufe, sanscr. kûpa ), = γύπη , bei Hesych . durch τρώγλη erkl., wohl übh. Höhlung ; damit verwandt κύπελλον, κύμβη , auch κύβη, κυφός .
circulus , ī, m. (Demin. v. circus), die ... ... – bes. der Reif eines Fasses, circulus ingens, de cupa grandi excussus, Petr. 60, 3: vasa circulis cingunt, Plin. 14, ...
Buchempfehlung
Die Fledermaus ist eine berühmtesten Operetten von Johann Strauß, sie wird regelmäßig an großen internationalen Opernhäusern inszeniert. Der eingängig ironische Ton des Librettos von Carl Haffner hat großen Anteil an dem bis heute währenden Erfolg.
74 Seiten, 4.80 Euro