caurus u. cōrus , ī, m., Nordwestwind ... ... , 16, 5. Plin. 2, 119: caurus, quem plures vocant corum, Vitr. 1, 6, 5: libonotus, id est corus, Veget. mil. 4, 38: caurus u. corus ...
1. cōrus , s. caurus.
gravis , e (altind. gurú-h, griech. βαρύς, gotisch kaurus), schwer, I) an sich schwer, wuchtig (Ggstz. levis), 1) eig.: a) v. Lebl.: α) übh.: onus ...
1. brūtus , a, um (vgl. altind. gurúh, griech. βαρύς, got. kaúrus, schwer), I) schwer, schwerfällig, pondus, plumpes Gewicht, Lucr. 6, 105: tellus, Hor. carm. 1, 34, 9: ...
caurīnus , a, um (caurus), vom Nordwestwind, frigus, Gratt. cyn. 296.
cauricrepus , a, um (caurus u. crepo), vom Nordwestwind durchbraust, convalles, Avien. descr. orb. 869.
Nordwest[en] , I) Nordwestwind: caurus. – II) Nordwestgegend: *regio inter septemtriones et occasum solis spectans. ... ... ab occasu solstitiali. ab aestivo solis occasu (von Nordwest). – Nordwestwind , caurus.