2. dīus , a, um, archaist., poet. u. ... ... I) adi.: A) eig.: dius Fidius, s. Fidius. – B) übtr.: 1) edel, Casmilus, dius administer diis magnis, Varro LL. 7, 34: dia Camilla, ...
1. diūs , Adv., s. 1. diū u. 2. diu no. 2.
1. diū (altlat. diūs), Adv. (eig. alter Abl. v. dies, wie ... ... . fr.: altlat., noctu diusque, Titin. com. 13: neque noctu neque dius, Plaut. merc. 862.
3. dīū , Abl., s. 2. dīus no. II.
deius , s. 1. diūs.
... Fidius, Ov. fast. 6, 213; vgl. Sancus, qui Dius Fidius vocatur, Fest. 241 (a), 2: gew. in den ... ... . Varro bei Non. 494, 30 per Dium Fidium iurare), me Dius Fidius od. zus. medius fidius ( ...
nudius = nunc dius (= dies), es ist nun der...Tag, immer mit Ordnungszahlen: nudius tertius, es ist nun der dritte Tag, d.i. vor drei Tagen, vorgestern, Cic.: so auch nudius quartus, vorvorgestern, Plaut. ...
diurnus , a, um (dius-nus, v. dies, wie interdius), I) einen Tag dauernd, aber jeden Tag wiederkehrend, täglich, für einen Tag, Tages-, Tage-, 1) adi.: a) übh.: quaestus, der Tageserwerb, Tagelohn, ...
perdius , a, um (per u. dius = dies), den ganzen Tag hindurch, v. Pers., gew. verb. perdius (perdia) et pernox, Gell. 2, 1, 2. Apul. met. 5, 6, od. ...
ad-minister , strī, m., der zur Hand geht, Handreichung ... ... im engern Sinne, der Diensttuende, Diener, hinc Casmilus nominatur Samothreces mysteris dius quidam administer diis magnis, Varr. LL. 7, 34: opus et administros ...
lānipendius , iī, m. u. lānipendus , ī, m ... ... ) = σταθμοῦχος εριδίων (Gloss. II, 120, 50, wo -dius), der Spinnmeister, der den Arbeiterinnen in einer kaiserl. Fabrik ...
μασσότερον , neuer compar . vom Folgdn, Dius bei Stob. fl . 65, 16.
προς-οπτίλλω , anäugeln, anblicken, ποτοπτίλλουσιν ist conj . für ποτοκέλλουσιν , Dius bei Stob. fl . 65, 17.
κατ-οπτίλλεταί μοι, = δοκεῖ μοι , dorisch, Dius Stob. Floril . 65, 16; vgl. Koen Greg. p. 248.
2. diū (verwandt m. dū-dum), Compar. diūtius ... ... perire, lange d.i. langsam sterben, Sen. – altlat., quam dius, wie lange, Corp. inscr. Lat. 6, 13101. – 3) ...
dīvus , a, um (v. deus, wie θειος ... ... den besten Hdschrn. [vorklass.u. archaist. sub diu, s. 1. diūs], s. Zumpt Cic. II. Verr. 1, 51. Wagner ...
ἀ-σύφηλος , Hom . ... ... , also eigentlich »unweise«, »thöricht«. Auch Sp .: λόγος οὐκ ἀσυφάλως μυϑεύμενος Dius bei Stob. Flor . 65, 16; Qu. Sm ., neben ...
ἐπί-τευγμα , τό , das ... ... ἐπιτεύγματα D. L . 8, 57. – Das Verfertigte, χειρόκμητον , Dius Stob. fl . 65, 17 ( v. l . ἐπιτήδευμα); ποιητῶν ...
Buchempfehlung
Die Fledermaus ist eine berühmtesten Operetten von Johann Strauß, sie wird regelmäßig an großen internationalen Opernhäusern inszeniert. Der eingängig ironische Ton des Librettos von Carl Haffner hat großen Anteil an dem bis heute währenden Erfolg.
74 Seiten, 4.80 Euro
Buchempfehlung
1799 schreibt Novalis seinen Heinrich von Ofterdingen und schafft mit der blauen Blume, nach der der Jüngling sich sehnt, das Symbol einer der wirkungsmächtigsten Epochen unseres Kulturkreises. Ricarda Huch wird dazu viel später bemerken: »Die blaue Blume ist aber das, was jeder sucht, ohne es selbst zu wissen, nenne man es nun Gott, Ewigkeit oder Liebe.« Diese und fünf weitere große Erzählungen der Frühromantik hat Michael Holzinger für diese Leseausgabe ausgewählt.
396 Seiten, 19.80 Euro