ad-venio , vēnī, ventum, īre, herzu-, ... ... , exire, proficisci), I) eig.: a) von Menschen, absol., advenis modo? Cic.: in tempore advenis, Plaut.: in tempore ipso mi advenis, Ter.: si solus advenisset, Nep. – m. Ang. ...
opportūnē , Adv. (opportunus), bequem, gelegen, zur guten Stunde ... ... .: te exspecto; oppido opp. te obtulisti mi obviam, Ter.: pater, opp. advenis, Ter.: ellipt., ambo opp. (sc. adestis); vos volo, Ter ...
exspectātus (expectātus), a, um, PAdi. m. Compar. ... ... v. exspecto), (mit Sehnsucht) erwartet, erwünscht, willkommen, exspectata advenis, Pacuv. fr.: exspectatun (= exspectatusne) advenio? Plaut.: carus omnibus exspectatusque venies ...
per (altindisch pári, ringsum, griech. περί), Praep. ... ... im Verlaufe derselben Zeit, Cic.: per tempus (während der rechten Zeit) advenis, Plaut. u. Ter.: visa dare obscuriora per somnium, Cic.: ...
modo , Adv. (modus), gleichs. mit Maßen, ... ... , Plaut.: intro modo ivi, Ter.: modo dolores occipiunt primulum, Ter.: La. Advenis modo? Pa. Admodum (alleweile), Ter.: peccare fuisset ante satis penitus ...
erst , primum (zuerst = zum ersten Male; u. = ... ... , zur Bezeichnung der kaum verflossenen Zeit, z.B. kommst du eben erst? advenis modo?). – demum (unser »erst«, wenn es anzeigt, daß ein Fall ...
1. parātus , a, um, PAdi. (1. paro), I ... ... atque instructus, Cic.: paratus et meditatus, paratus meditatusque, Cic.: itane huc paratus advenis? Ter.: m. ad u. Akk., ut ad partes ( ...
admodum , Adv. (ad u. modus), bis zu dem gehörigen Maße od. Grade, um zu bezeichnen, daß das angegebene Maß ... ... 2, 1), C. Bellan videtur specie mulier? N. Admodum, Plaut.: LA. Advenis modo? PA. Admodum, Ter.
advento , āvī, āre (Intens. v. advenio), nahe ... ... (dahin) quaesitum servom, Plaut. Poen. 561 (Götz u. Löwe lesen advenies) – b) v. Lebl.: classia regia adventat, Nep.: adventantes euri ...
ap-porto (ad-porto), āvī, ātum, āre, herbei-, ... ... Lucr.: edepol, senectus, si nil quidquam aliud viti (vitii) apportes tecum, cum advenis, unum id sat est, Caecil. com. fr.: vereor, ne quid Andria ...
erwünschen , optare; exoptare. – erwünscht , optatus. exoptatus ... ... – Adv. optato; ex sententia. – du kommst e., optato advenis; mihi exspectatus venis: es kommt mir e., daß etc., mihi haud ...