cōnfūsio , ōnis, f. (confundo), die Zusammengießung, ... ... , 4: ›synchysis‹, id est hyperbati longa confusio, ibid. 2, 348. – u. die Zusammenwerfung des ... ... das Erröten (vor Zorn od. Scham), crebra oris confusio pro modestia accipiebatur, Tac ...
uter-cumque (- cunque ), utra-cumque, utrum-cumque, wer ... ... utrumcumque erit, semper etc., Quint. – II) indefin.: utrocunque modo sequetur summa confusio, auf jede Weise, Quint. 3, 6, 29: u. so ...
Sprachverderbnis , loquendi consuetudo depravata. – consuetudo (sermonis) vitiosa et ... ... – Sprachvermögen , dicendi od. loquendi facultas. – Sprachverwirrung , confusio od. mutatio linguarum. – Sp. machen, anrichten, confundere linguas. ...
ēruptio , ōnis, f. (erumpo), das Heraus-, Hervorbrechen ... ... 5. p. 288, 3 K.: ubi discrimen inter malos bonosque sublatum est, confusio sequitur et vitiorum eruptio, und der Laster freies Walten, Sen. de ...
hyperbaton , ī, n. (ὑπερβατόν), die Trennung zweier grammatisch zusammengehöriger Wörter od. ... ... transcensio, Isid. orig. 1, 36, 16: svnchysis, id est hyperbati longa confusio, Serv. Verg. Aen. 3, 348.
Revolution , im Staate, rerum publicarum commutatio od. conversio. rerum mutatio. res commutatae (als Staatsumänderung, -umwälzung). – civilis perturbatio (als verwirrter ... ... studere: rerum evertendarum cupidum esse. – eine R. in der Natur, subita confusio rerum.