... pricht davon, man behauptet allgemein, es soll, ferunt (ferebant, ferent) mit folg. Acc. u. Infin., Cic. ... ... Konj., Cic. de legg. 3, 30. – parenthet., ut ferebant, sicut fertur, ut temporibus illis ferebatur, Cic ...
gehen , I) im allg.: 1) von leb. Wesen: ... ... sich in seinen Reden etw. gehen, dicta eius quandam sui neglegentiam prae se ferebant. – an etwas gehen , inniti alqā re. artus sustinere ...
Blick , I) der schnell vorübergehende Schimmer eines leuchtenden Körpers: fulgur ... ... , ut etc.: soweit der B. reichte, trug, quo longissime conspectum oculi ferebant; quā visus erat. – einen bösen B. haben, visu nocente esse ...
multum , Compar. plūs , Superl. plūrimum , viel, ... ... dimidia caesa est, Liv.: plus parte tertiā interfectā, Caes.: plus dimidiati mensis cibaria ferebant, Cic.: ut plus biennium in his tricis moremur, Cic.: cum pl. ...
aliēno , āvī, ātum, āre (alienus), gegen sich od. ... ... vulgo Iunonis iram ob spoliatum templum alienasse mentem (ihn verrückt gemacht habe) ferebant, Liv. 42, 28, 12: u. so absol., odor sulphuris ...
praeter ( zu prae), I) Adv., eig. vor etwas ... ... vorüber, an... vorbei, vor... vorbei oder hin, vor, praeter oculos ferebant, Cic.: copias suas praeter castra Caesaris transduxit, Caes.: praeter pedes, Plaut.: ...
dē-fungor , fūnctus sum, fungī, mit etw. (einer Verrichtung ... ... satisque poenarum dedisse, hätten die Sache abgetan, seien quitt, Liv.: defunctos vulgo ferebant, quod inter fatalia vates cecinissent, man sei darüber hinaus, was usw., ...
2. cōnspectus , ūs, m. (conspicio), das Erblicken ... ... Liv.: evolarat iam e conspectu fere fugiens quadriremis, Cic.: quo longissime oculi conspectum ferebant, Liv.: conspectum alcis fugere, Caes.: aditum huius loci conspectumque vestrum magno ...
inveterāsco , āvi, āscere (invetero), alt werden, I) ... ... fassen, sich stehend aufhalten, populi Romani exercitum hiemare atque inveterascere in Gallia moleste ferebant, Caes. b. G. 2, 1, 3: quibus quisque in locis ...