fessus , a, um (fatiscor), mürbe, müde, matt ... ... Pers.: viator, Hor.: Iugurtha, Sall.: ter fessus valle resedit, Verg.: fessus itinere miles (Ggstz. miles recens), ... ... Genet., fessi rerum, erschöpft von usw., Verg.: u. so fessus bellique viaeque, Stat.: ...
pessus , ī, m., s. 1. pessum.
müde , fessus (bezeichnet die Kraftlosigkeit, die aus Erschöpfung ... ... fatigatus stando: vom langen Stehen m., fessus longā standi morā: jmd. m. machen, alqm ... ... cursu exanimari; se rumpere currendo: ich habe mich m. gelaufen, fessus sum cursu od. viā od. ex via. ...
matt , I) eig., entkräftet: languidus (schlaff, erschlafft). – lassus. fessus. defessus (marode, müde, w. vgl.). – confectus (erschöpft durch Anstrengungen, Wunden etc.). – m. werden, languescere; elanguescere; a viribus defici: von der ...
Reise , iter (der Gang, den man nach einem Orte ... ... via (der Weg, sofern man auf ihm geht, z.B. de via fessus). – profectio (das Aufbrechen, der Antritt der Reise, die Abreise). – ...
Plage , malum (Übel übh.). – incommodum (Unannehmlichkeit, ... ... Mühsal. die aus einer Bemühung mit angestrengten Kräften entspringt, z.B. operis labore fessus). – aerumna (Drangsal, große Mühsal, Not, der man nicht entgehen kann ...
Warten , das, I) intr . exspectatio. – des ... ... et nequiquam exspectando certamen: des W. auf die Antwort müde, exspectando responsum fessus. – II) tr. = Abwartung: cura; curatio.
Stehen , das, status. – im St., stans ( ... ... cibum): vom St. müde, fatigatus stando: vom langen St. müde, fessus longā standi morā. – zum St. bringen, s, »stehen machen« ...
1. pessum , ī, n. od. pessus , ī, m. (πεσσόν, πεσσός), mediz. t. t. = das Mutterzäpfchen, der Mutterkranz, Ps. Apul. herb. 121. Th ...
taedium , iī, n. (taedet), I) der Ekel ... ... rerum adversarum, Sall.: longinquae obsidionis, Liv.: taedio annuae ambitionis, Liv.: taedio curarum fessus, Tac.: ipsos belli taedium cepit, sie wurden überdrüssig, Liv ...
Fessōna , ae, f. (fessus), eine Göttin, die von Müden u. Kranken angerufen wurde, Augustin. de civ. dei 4, 21. p. 171, 32 D. 2
dē-fiteor , fessus, ēri (de u. fateor), ableugnen, Verecund. in cant. Azar. 5. Not. Tir. 54, 46.
fessulus , a, um (Demin. v. fessus), etwas müde, Dracont. carm. minor. 10, 123 Duhn.
cōn-fiteor , fessus sum, ērī (con u. fateor), eingestehen, zugestehen, gestehen (Ggstz. infitiari), I) eig.: 1) im allg.: ignosce, orat confitetur purgat, Ter.: hic ego non solum confiteor, sed etiam profiteor, ...
pro-fiteor , fessus sum, ērī (pro u. fateor), laut u. öffentlich-, frei bekennen, -gestehen, I) im allg.: non solum fateri, sed etiam profiteri, Cic. – mit folg. Acc. u. ...
perpetior , pessus sum, petī (per u. patior), standhaft erdulden, -aushalten, -ausstehen, animus aeger... neque pati neque perpeti potest, Enn. fr.: dolorem, Cic.: paupertatem facile, Nep.: stuprum, Curt.: imbres, Ov.: ventos et imbres, ...
dē-fetīscor (dē-fatīscor), fessus sum, fetīsci, bis zur Erschöpfung abgespannt werden, erschöpft werden, ermatten, ermüden, m. folg. Infin., neque defetiscar usque adeo experirier, donec tibi etc., Ter. Phorm. 589 sq.: oft in Verbindungen ...
lebensmüde , vitā od. vivendo fessus; vivendo lassus. – Ist es = lebenssatt, s. d.
pervigilium , iī, n. (pervigil), das Wachbleiben die ... ... hindurch, I) im allg.: pervigilio fatigatus, Iustin.: inter cotidiana pervigilia fessus, Sen. Vgl. Charis. 58, 10. – II) insbes., ...
Kriegführen , das; z.B. des K. müde, bellando od. bello fessus. Vgl. »Kriegführung«.
Buchempfehlung
Während seine Prosa längst eigenständig ist, findet C.F. Meyers lyrisches Werk erst mit dieser späten Ausgabe zu seinem eigentümlichen Stil, der den deutschen Symbolismus einleitet.
200 Seiten, 9.80 Euro