plānctus , ūs, m. (plango), I) das laute, tönende ... ... Sen. poët., Petron. u.a.: verb. planctus et lamenta, Tac., gemitus et planctus, Tac., luctus planctusque, Lucan.: Plur., planctus muliercularum, Hieron ...
ēiulātus , ūs, m. (eiulo), das laute Geheul, ... ... Max.: eiulatus ne mulieri quidem concessus est, Cic.: Plur., illi eiulatus et gemitus Philoctetae, Cic. de har. resp. 39: gemitus eiulatusque facere, Gell. 1, 26, 7.
con-ticēsco ( con-ticīsco ), ticuī, ere (Inch. von ... ... , Hor. – conticuere undae, vacuae molae, Ov. – iube conticescere gemitus et exclamationes, Sen. ep. 24, 14. – II) übtr., v ...
com-minīscor , mentus sum, minīscī (vgl. memini, mens, ... ... ersonnen, erdichtet, erlogen, amicus, App. Caec. fr.: fraus, ICt.: gemitus ficti commenta que funera, Ov. – / Aktive Nbf. comminīsco , ...
lacrimābilis (lacrumābilis), e (lacrimo), I) tränenwert, beweinenswert, ... ... Lat. 6, 23818. – II) Tränen erregend, jammervoll, kläglich, gemitus, Verg. Aen. 3, 39: vox (Stimme), Vulg. Dan. ...
lāmentābilis , e (lamentor), kläglich, I) = ... ... Cic. Tusc. 2, 32; mulierum comploratio, Liv. 3, 47, 6: gemitus, Sen. Agam. 660: quiritatus (Plur.), Val. Max. 9, ...