fātum , ī, n. (for, fari), der Ausspruch ... ... die Weissagung, fata Sibyllina, Cic.: fata, quae Veientes scripta haberent, Cic.: fata implere, Liv. – II) prägn.: A) die ...
pīgnero , āvī, ātum, āre (pignus), I) verpfänden, ... ... praedium pigneratum, fundus pigneratus, ICt.: im Gleichnis, cum velut obsidibus datis pigneratos haberent animos, sich in ihren Gemütern gebunden fühlten, Liv. 24, 1, ...
stīpendiārius , a, um (stipendium), I) tributpflichtig, steuerpflichtig, ... ... ac stipendiariam (steuerpflichtig) Italiam Africae facere, Liv.: uti reliquas civitates stipendiarias haberent, Liv.: ceterae civitates Asiae, quae Attali stipendiariae fuissent, eaedem vectigal Eumeni penderent ...
oblectāmentum , ī, n. (oblecto), die Ergötzlichkeit, ... ... , Sen.: oblectamenta vitae, Sen.: oblectamenta fallacia et brevia, Sen.: ut illi haberent haec oblectamenta et solacia servitutis, Cic.: invenies in quolibet genere vitae oblectamenta et ...
... valet, Terentia minus belle habuit, Cic.: singulos (saucios), ut se haberent, rogitans, Liv.: Partiz. subst., male habentes, die Kranken ... ... du magst es haben, Ter.: immo habeat, Ter.: vincerent ac sibi haberent, Suet. 2) von außen her ...
mereo , uī, itum, ēre, u. mereor , itus ... ... omnium annalium monumenta celebres nominibus essent, Liv.: simul maiores mei meruerant, ut posteros haberent, Tac.: se meruisse, ut dicerent, Quint.: hoc a (von seiten) ...
vinco , vīcī, victum, ere ( gotisch weihan, ahd. ... ... hinc dicant; viceris, Ter.: vincite, si ita vultis, Caes.: vincerent ac sibi haberent, dummodo scirent, Suet. – / Partiz. Fut. Akt. in der ...
trādo (transdo), didī, ditum, ere, übergeben, I ... ... traditus (es war eine bei den L. althergebrachte Sitte), ut duos semper haberent reges, Nep.: haec consuetudo a maioribus tradita (überkommen), Cic.: sacrilegium ...
careo , uī, itūrus, ēre (falisk. carefo »carebo«; ... ... . fr. 194 (b. Cic. de or. 157): dies festi quid haberent voluptatis carendo magis intellexi quam fruendo, Cic. post red. ad Quir. 3 ...
intus , Adv. (vgl. εντός), I) von drinnen ... ... sinito ambulare, si foris, si intus volent, Plaut.: cum extra et intus hostem haberent, Caes.: ut totum annum recte pascantur intus et foris, Varro: si vero ...
extrā (= exterā [sc. parte] v. exter), I) ... ... oleam, nil extra est in nuce duri, Hor.: cum extra et intus hostem haberent, Caes.: et in corpore et extra esse quaedam bona, Cic.: ea quae ...
placeo , uī, itum, ēre (verwandt mit placāre, wie ... ... ne u. Konj., et placuit, ne (consules) imperium longius quam annuum haberent, Eutr. 1, 9 in. – m. folg. Acc. u ...
de-hinc , Adv., von hier an, hierauf, I ... ... est, Suet.: cum ex instituto Tiberii omnes dehinc Caesares benificia... aliter rata non haberent, Suet.: quā classe dehinc effusa procorum bella! Val. Flacc. – b) ...
quī-nam , quae-nam, quod-nam, Pron. interrog., ... ... ? Cic. – II) in indirekter: quaesivit, quasnam formosas virgines haberent, Cic.: age nunc, isti doceant... quonam modo ab iis principiis profecti efficiatis ...
religio , ōnis, f. (*religo, ere, wov. religens), ... ... est, ut etc., Cic.: nullam scelere religionem exsolvi, Liv.: ut religione obstrictos haberent multitudinis animos, Liv. – u. so des Eides, rel. iurisiurandi, ...
praeter ( zu prae), I) Adv., eig. vor etwas ... ... nihil praeter suum negotium agere, Cic.: ut locis frigidissimis neque vestitus praeter pelles haberent quicquam, Caes. – nihil praeter plorare, nichts als usw., Hor. ...
cōnātus , ūs, m. (conor), der Ansatz, Anlauf ... ... Drang, Trieb, dedit natura beluis et sensum et appetitum, ut altero conatum haberent ad naturales pastus capessendos, altero secernerent pestifera a salutaribus, Cic. de nat. ...
de-inceps , Adi. u. Adv. (dein u. ... ... qui accubarent canerent ad tibiam clarorum virorum laudes atque virtutes, Cic. – stationes dispositas haberent atque alios alii deinc. exciperent, Caes.: possum deinc. totam rem explicare; ...
scientia , ae, f. (sciens), das Wissen, ... ... daß er von allem Kunde gehabt, Cic. – Plur., quod si haberent scientias animae, Arnob. 2, 18. – II) insbes., das gründliche ...
sōlācium (nicht sōlātium), iī, n. (solor), das ... ... solacia invenire aegro animo possent, Liv.: luctum alcis nullo solacio levare posse, Cic.: haberent haec oblectamenta et solacia servitutis, Cic.: qui aliquid solacii habebant, Cic.: sed ...
Buchempfehlung
Die Prosakomödie um das Doppelspiel des Dieners Truffaldino, der »dumm und schlau zugleich« ist, ist Goldonis erfolgreichstes Bühnenwerk und darf als Höhepunkt der Commedia dell’arte gelten.
44 Seiten, 3.80 Euro
Buchempfehlung
Im nach dem Wiener Kongress neugeordneten Europa entsteht seit 1815 große Literatur der Sehnsucht und der Melancholie. Die Schattenseiten der menschlichen Seele, Leidenschaft und die Hinwendung zum Religiösen sind die Themen der Spätromantik. Michael Holzinger hat elf große Erzählungen dieser Zeit zu diesem Leseband zusammengefasst.
430 Seiten, 19.80 Euro