vomitor , ōris, m. (vomo), der Speier, ieiuni vomitores, Sen. ep. 88, 19.
ōro , āvī, ātum, āre (ōs, oris), sich ... ... illa quidem, oro vos, movent? Liv.: quid, oro te, habent liberale isti ieiuni vomitores? Sen. – β) m. Acc. des Ggstds., um ...
dē-lībo , āvī, ātum, āre, etw. Weniges von einer ... ... aliquid de honestate, Cic.: aliquid de gloria sua, Cic.: nec de laude ieiuni hominis quicquam, Cic.: aliquid de virginitatis integritate, Flor.; vgl. castitatem ...
cō-necto (in den besten Handschriften u. neueren Ausgaben statt ... ... id (os iuguli) cum lato osse scapularum nervis et cartilagine conectitur, Cels.: orbes ieiuni intestini per membranulas singuli cum interioribus conectuntur, Cels. – multa conecti terrestria membra ...
iēiūnus (bei Plautus auch iāiūnus), a, um, ... ... beschränkt, armselig, erbärmlich, fade, illud vero pusilli animi et ipsā malevolentiā ieiuni et inanis, das aber verrät eine kleine Seele und selbst bei der Bösherzigkeit ...
vomitus , ūs, m. (vomo), I) das Erbrechen ... ... , 23: tardiores vomitus aut longiores, exigui aut nimii, Plin. 25, 56: ieiuni vomitus, Cael. Aur. de morb. chron. 4, 1, 5. – ...
Denkungsart , ingenium natura (der jmdm. angeborene Charakter, die Sinnesart). – animus (die jmdm. inwohnende geistige Kraft). – sensus ... ... von kleinlicher, niedriger u. aufgeblasener D., daß er etc., illud pusilli animi, ieiuni atque inanis, quod etc.