in-tolerābilis , e, I) passiv = unerträglich, ... ... intolerabilissimum et indignissimum est, Cassian. de incarn. 5, 15. – in omnes intolerabilis (von einer Pers.), Cornif. rhet. – II) aktiv = ...
foeditās , ātis, f. (foedus, a, um), die ... ... Alpium, Liv.: vestitus, Cic.: vulnerum, Liv.: sordium ac squaloris, Sen.: odoris intolerabilis foeditas, Cic.: quaedam vix enarrabilis f. (häßliche Blässe), Quint. – ...
widerlich , odiosus (verhaßt, lästig). – putidus (ekelhaft, affektiert). – intolerabilis (unerträglich, unausstehlich). – ein w. Betragen, intolerantia morum: es ist mir etwas w., me alcis rei pertaesum est; taedet me alcis rei; res taedium ...
erträglich , I) was sich ertragen oder erdulden läßt: tolerabilis. tolerandus (Ggstz. intolerabilis). – e. machen, lenire. mitigare (lindern, mildern); levare (erleichtern): Gewohnheit macht Strapazen erträglicher, consuetudine levior fit labor. – II) ziemlich: ...
unerträglich , intolerabilis. intolerandus. vix tolerandus (im allg., v. Lebl., z.B. frigus, dolor, sumptus; u. v. Pers., z.B. homo, tyrannus). – non ferendus (unertr. für das innere Gefühl, v. Lebl., z.B ...
unausstehlich , intolerabilis. intolerandus. vix tolerabilis. non ferendus (unerträglich, z.B. Weib, Kälte, Schmerz). – odiosus (verhaßt, widrig, lästig). – importunus (ungeschlacht, widerlich, z.B. avaritia). – un. Benehmen, s. Unausstehlichkeit. – ...
unwiderstehlich , cui nullā vi resisti potest. – invictus (unbesiegbar). – intolerabilis (nicht zu ertragen, z.B. ut semel inclinavit acies, iam intolerabilis Romana vis erat). – die unw. Gewalt des Schicksals, inexsuperabilis vis ...
intolerābiliter , Adv. (intolerabilis), unerträglich, horrere, Colum. 1, 4, 9: irasci, Porphyr. Hor. carm. 3, 14, 28: flere, Mythogr. Lat. 1, 198.
intolerābilitās , ātis, f. (intolerabilis) = ἀφορητότης, die Unerträglichkeit, Gloss. II, 253, 36.
iam , Adv. (zum Pronom.-Stamme *i- von ... ... dann bestimmt (gewiß), so bestimmt (gewiß), ut semel inclinavit pugna, iam intolerabilis Romana vis erat, Liv.: id tu iam intelleges, cum in Galliam veneris, ...
viel , multus( Adv . multum u. multo). – ... ... nimis (sprichw., Ter. Andr. 61): das war zu v., iam intolerabilis ea res erat: in der Sache zu v. oder zu wenig getan ...
streng , I) herb, hart für Geschmack, Gefühl: austērus ... ... kalt, z.B. Kälte, Winter). – sehr st. (für das Gefühl), intolerabilis (unerträglich, z.B. frigus); atrox (fürchterlich, z.B. ...
ex-sisto (existo), stitī (titī), ere, I) intr. ... ... v. phys., eo anno exsistit eadem positio caeli siderumque, quae etc., Cic.: intolerabilis aestus exsistit, Curt.: ubi acrior flatus exsistit, Curt.: magna repente in ipsis ...
ēruptio , ōnis, f. (erumpo), das Heraus-, Hervorbrechen ... ... Plin.: capitis, Plin. – II) übtr., das Ausbrechen, intolerabilis silentii eruptio, das Sich-Luftmachen, Sen. exc. contr. 8, 6 ...
cōnsūmptio , ōnis, f. (consumo), I) das Anwenden ... ... (Untergang), Vulg. 4. regg. 13, 19: prägn., c. intolerabilis, die aufreibende, unerträgliche Plage, Augustin. quaest. in genes, 2. ...