māternus , a, um (mater), zur Mutter gehörig, mütterlich, von mütterlicher (von der Mutter) Seite, Mutter - (Ggstz. paternus), paternus maternusque sanguis, Cic.: genus, Sall. u. (Ggstz. paternum), Cic.: nomen, Cic.: animus, ...
... LL.: huius avus Lentuli, Cic.: avus maternus, Verg., Liv. u.a.: paternus, Plin. ep. u ... ... – B) übh. = Ahnherr, Vorfahr, avus paternus atque maternus, Hor. sat. 1, 6, 3: oft im Plur., ...
1. metus , ūs, m., die Furcht, Besorgnis, ... ... verb. metus ac timor (Bangigkeit), Cic.: metus animi, Cic.: metus maternus, Ps. Quint. decl.: iustus (begründete), Ulp. dig.: magnus, ...
atavus , ī, m. ( für attae avus), der Großvater ... ... abavus, atavus, tritavus, Plaut.: avus et atavus noster, Varr. fr.: atavus maternus, Solin.: non patrem tuum videras, non patruum, non avum; proavum, atavum ...
paternus , a, um (pater), I) väterlich, vom Vater übernommen od. ererbt, des Vaters (Ggstz. maternus), solium (Thron), Cic.: horti, Cic.: paternae atque avitae possessiones, ...
väterlich , paternus (= vom Vater herstammend, herrührend, ausgehend [Ggstz. maternus, avītus u. dgl.], z.B. ager, bona: u. lacrimae). – patrius (dem Vater angehörig, eigen, zukommend, z.B. regnum: u. maiestas: ...
Großvater , avus, zum Untersch. auch mit dem Zus. paternus (von väterlicher Seite) od. maternus (von mütterlicher). – großväterlich , avi (des Großvaters, ihm gehörig). – avītus (vom Großvater herrührend, sich herschreibend, z.B. ...
Mutterland , s. Geburtsland. – Mutterleib , uterus matris od maternus, im Zshg. bl. uterus, – das Kind im M., infans in materno utero latens; infans in utero matris; im Zshg. auch bl. partus: ein Kind ...
mütterlich , maternus (Ggstz. paternus). – von m. Seite (mütterlicherseits), a matre; per maternam originem; auch durch maternus (z.B. nobilitas).
Mutterblut , sanguis maternus. – Mutterbruder , avunculus. – od. umschr. frater matris. – mein M., frater matris meae.
Mutterliebe , I) die Liebe der Mutter: amor maternus. amor matris erga liberos. – materna od. matris caritas (die zärtliche M.). – materna indulgentia (die nachsichtige M.). – II) die Liebe gegen die Mutter: amor erga matrem. – ...
Mutterangst , metus maternus. – Mutterarme , dieumschließenden, complexus matris.
Mutterfreude, *gaudium maternum (im allg.). – sie hat Mutterfreuden ... ... . erlebt, numquam partum edidit. – Muttergefühl , Mutterherz , animus maternus. – das bange M., metus maternus: das M. nicht kennen, affectus matrum ignotos habere.
uterus , ī, m. (zu altind. udáram, Bauch), ... ... .a.: tumor uteri, dicker Leib, Hieron.: uterus matris, Cels.: uterus maternus, Sen.: uterus uxoris, Tac.: onus od. pondus uteri, die ...
gehörig , I) angehörend, eigen: proprius. – privatus (als ... ... einem andern, Fremden gehörig): dem Vater, der Mutter g., paternus, maternus; auch durch den Genet. patris, matris: dem Großvater, der Großmutter ...
īn-stinguo , stīnxī, stīnctum, ere (στίζω ... ... sacros dei ululatus instinctus, Iustin. 12, 7, 8: absol., vixdum finierat Maternus concitatus et velut instinctus, Tac.: instincti glomerant gressus, Sil.: instinctos ruentesque ita ...