Nu , das, in der Beziehung: »im Nu, in einem Nu«, subito (plötzlich); temporis puncto (in einem Augenblick).
... , das Nu, temporis puncto, Caes.: puncto temporis eodem, Cic.: ad punctum temporis, in einem Augenblicke, Cic.: puncto mobilis horae, Hor.: in puncto horae, Hieron. epist. ... ... puncto minus, Sen. ep. 49, 3: puncto, Apul.: puncto exiguo, puncto brevissimo, Apul.: in puncti spatio, ...
2. pūnctus , īs, m. (pungo), das Stechen, der Stich, auch im Plur., Plin. u.a. – / Plin. 2, 174 jetzt puncto.
perīclitābundus , a, um (periclitor), probierend, versuchend, eine Probe machend, mit Acc., puncto pollicis extremam aciem sagittae, Apul. met. 5, 23: voluntatem meam verbis inversis, Apul. apol. 72: m. Genet. sui, Apul. met. ...
2. labor , ōris, m. (zu labāre; eigentl. ... ... ) Arbeit, Werk, ita multorum mensium labor hostium perfidiā et vi tempestatis puncto temporis interiit, Caes. b. c. 2, 14, 4: sternuntur segetes ...
pungo , pupugī, pūnctum, ere, stechen, I) ... ... sein Geschmack fällt auf, Plin. – c) gleichs. abpunktieren; dah. puncto tempore und puncto in tempore, im Augenblick, Lucr. – II) bildl., ...
mōmentum , ī, n. (aus *movimentum, zu moveo ... ... momenti gratiā faceret, Liv. – ex parvis saepe magnarum rerum momenta pendent, Liv.: puncto temporis saepe magnarum rerum momenta verti, Liv. II) die ...
beständig , I) von ununterbrochener Dauer, unaufhörlich: a) Adj.: ... ... b) Adv.: perpetuo (fortwährend). – continenter. sine intermissione. nullo temporis puncto intermisso (ohne Unterlaß). – assidue (anhaltend, ununterbrochen). – infinite ...
... praesens. – in einem Au., puncto od. momento temporis; in vestigio temporis: einen Au., ... ... z. B. dubitare, quin etc.): in jedem Au., in omni puncto temporis; nullo temporis puncto intermisso; omnibus minimis temporum punctis: alle Augenblicke ...
augenblicklich , brevissimus (von sehr kurzer Dauer). – subitus ... ... hoc non temporis causā dico, sed ita plane probo. – Adv. puncto od. momento temporis. in vestigio temporis (im Augenblick). – e ...