pȳramis , idis, Akk. Plur. idas, f. (πυρα ... ... 1, 1. – II) übtr.: a) als Grenzsäule (auch verderbt piramis, peramus, perramus), Gromat. vet. (Boëth.) 405, 12 u. ...
pīramis , s. pȳramis.
πῡραμίς , ίδος, ἡ (ein ägyptisches Wort, das die Griechen bald auf πῠρ , bald auf πυρός zurückführen), die Pyramide, Her . u. Folgde. – Auch eine Kuchenart, wahrscheinlich von der Gestalt benannt, Ephippus bei Ath . XIV, ...
Pyramide , pyrămis (πυραμίς). – meta, kleine, metula (kegelförmige Figur übh., z.B. ein Baum). – eine P. aufbauen, aufführen, errichten, pyramidem facere, construere, exstruere.
pȳramida , ae, f., Nbf. v. pyramis, die Pyramide, als geom. Figur, Boëth. inst. arithm. 2, 4; 2, 23 u. 24. Claud. Mam. de stat. anim. 1, 25, 2.
perramus , s. pȳramis.
pȳramidālis , e (pyramis), pyramidal, Boëth. inst. arithm. 2, 4.
vīgintī-angulus , a, um, zwanzigeckig, pyramis, Apul. de dogm. Plat. 1, 7.
τετρά-γωνος , 1) viereckig, mit vier Ecken od. Winkeln; πυραμίς , Her . 2, 124; τάξις , Thuc . 4, 125; τὸ τετράγωνον , das Viereck, Plat. Theaet . 147 e und öfter; ...
δι-κόλουρος , doppelt abgestumpft; πυραμίς Nicom. arith . 2, 14.
τρι-κόλουρος , dreimal abgestutzt, πυραμίς , Nic. ar . 2, 14.
πεντα-κόλουρος , πυραμίς, ἡ , fünffach abgestumpft, Nicom. arithm . 2, 14.
τετρα-κόλουρος , vierfach abgestumpft, πυραμίς , Nicom. arithm . 2, 14.
con-traho , trāxī, tractum, ere, zusammenziehen, beiziehen, ... ... 4 (vgl. 3, 3, 12 u. 4, 7, 2): pyramis XXIV gradibus in metae cacumen se contrahens, Plin. 36, 31. b ...
πῡραμοῦς , ὁ , statt πυραμόεις , ein Kuchen von geröstetem Weizen mit Honig ( Ath . III, 144 b, ἄρτος διὰ σησάμων πεττόμενος καὶ τάχα ὁ ... ... i. bin ich des Sieges gewiß, vgl. Schol . zur Stelle und πυραμίς.